Vapurdan bakıp dışarı
Sanal bir deniz yüzeyi üzerinde
Sallana yalpalaya ilerliyorum
Ellerimde salkım salkım üzümler
Ve gözümü kırpıp
Bir ufaklığın entarisine,
Oturuyorum, arkamda sesler

Bir bilgisayar oyununun
Farklı boyutlarında kaybolmak gibi
Hep o büyük yalnızlıkların içine kayıp
‘Sev beni!’ diye haykırmak yerine
‘Evet, limon güneşi yener.’
Diyebilmek gereklidir.
Ki; limondur ilk akla gelen
Sarı ve sapsarı dendiğinde...
Ne kadar büyük ve heybetli olursa olsun güneş.
Sonuçta; tüm bu gün ortası düşleri
Küçük kızların renkli tokalarını anımsatabilir,
Olgunlaşamamış aynalarımızdan yansıyabilirler.

Yanaşmaktayız ana karaya
Serpilip yürümeli ama
Garip giden bir şeyler yolunda
Ve ben bir düşün teknesinde uyanamayıp
Düşü(n)yorum.

Birer oyuncu muyuz?
Yoksa neyiz?
Zamanı dondurmuş gibiyim,
Sen mi oluyorum?