Hastane koridorlarinda sessiz olmamizi hatirlatan hemsire fotograflari gibi
Isaret parmagimla dudaklarima dogru bir kopru

Gokyuzunden ayaklarima dogru bir düş
Kanatlarimda sadece hafiflik, butun dunya avuclarimda artik

Dolunay zamani tepeden kanat cirpis bu
Kuslarin sesine, sessizligin ezgisine
Denizin enginligine bir islik

Gorunmeyen ruzgarlarin pesi sira
Ucuyorum bir parca kus tuyunun ustunde
Hangi gercek beni durdurabilir
Hangi insan beni gorebilir
Tanriya adanan bir hayatin izlerini kim siler
Kim hatirlar olanca hiziyla donerken dunyanin ustunde

Benim cevaplarim semaya ait,
Bedenim yerkureye
Sessizligim duslerimde sakli,
Ruzgarlarim sesimde dalganir

Gozlerinle degil kalbinle bakacaksin cunku
Dudaklarinla degil kelimelerinle suzeceksin
Ellerinle degil kollarinla yuzeceksin
Ayaklarinla degil ruhunla yuruyeceksin
Iste o zaman ayin bir baska ucunda bulasacagiz
Elele… sessizce dunyayi izleyecegiz.

Ozge Simsek
09/Jan/2012