|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
4 Kasým 2003
Hayatin Diyalektigi
özge simsek
önce anne dogurdu çocogu aciya, sonra çocuk aciya anneyi ve ölümü katti. |
|
HAYATIN DÝYALEKTÝÐÝ “Önce anne doðurdu çocuðu acýya, Sonra çocuk acýya anneyi ve ölümü kattý.” Doðdu. Saftý. Tanýmýyordu dünyayý. Acýyla baðýrdý. Ciðerlerine dolan oksijen ona hayatýn kapýsýný açtý. Yaþamaya baþladý. Hayat acý doluydu. Gerçekler canýný yakýyordu. Zorlandý. Hep takýldý bir yerlerde, hep düþtü. Gün gelip de ayaða kalktýðýnda etrafýndakileri kaybetmeye baþladý. Artýk ölümün nefesini daha yakýnýnda hissediyordu. Acýsý katmerlendi. Anladý ki daha fazla taþýyamayacaktý bu yükü. Öldü. ölüm esip geçti. Soðuttu dünyayý. Hayatý her zaman bu arabesk tarzda görmeye o kadar alýþmýþýz ki, tüm bu olup bitenlerin doðruluðundan þüphe duymayýz. Ama ya sevinç ya mutluluk. Bir de bu gözle bakalým dünyaya: Doðdu. Çevresindeki gülücükleri, gülen yüzleri tanýdý ilk önce. Taklit etti, baðýrdý. Kendi sesini duydu. Ne muhteþem bir þeydi bu dünya. Anne dedigi insan ne kadar da iyi, þefkat dolu ve güvenilir bir varlýktý. Yaþamaya baþladý. Hayat ona ilk günden beri gülmüþtü. Hiç zorlanmadý. Ýstediði hep oluyordu. Gülüyordu, mutluydu. Hayat ona karþý cömertti. Gün geldi bu hayatýn renklerini ve güzelliðini kendinde taþýyamaz oldu. Sýnýrlarýný geniþletmeli, kendini aþmalýydý. Ölüm onun için yeni bir dünyaydý. Cesedi gülümsüyordu. Týpký ilk günkü gibi. Görenler aðlamadýlar. Herkes gülümsedi. Bir sýcaklýk sardý dünyayý. Ya da böyle. Ama hayat her zaman pembe gözlüklerle bakamayýz. En iyisi bu iki yaþamýnda sentezini almak. Gülmek ve aðlamak. Doðmak ve ölmek. Olmak ya da olmamak. Ýþte hayat bu. Zýtlýklarla dolu týpký insan gibi. Ýnsan... Yaþadýðý her yeri kendine benzeten varlýk. Kýsýr döngü içinden kurtulduðunda hayatý serbest býrakacak ve sentez kendiliðinden ortaya çýkacak.
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
Yazýlarýmý, hayatýn anlýk detaylarýndan esinlenip büyük resme oturttuðum köprüler olarak görüyorum. Kelimeler ellerime dokundukca yaziyorum.
|
|
bu
yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler |
|
|
|