Kendinde misin dediğimde,
hayır teyzemlerdeyim diyebilecek kadar,
aptal biriydi aslında.

her sözümü çevirip canının isteğidi gibi alırdı.
belli etmezdi ama biliyorum,
yokluğumda çok üşürdü o.

sürekli bişeyleri şikayet ederdi,
sonra bir adam öldürdü,
gittim bende onu şikayet ettim.

Hapiste şimdi,
teselli de etmiyorum,
üstüne üstlük yuvarlanırken bir çelme de ben attım ona..

davamız vardı ikimizin
ortak kararla mahkemeye çıktık,
aslında ona ihanet ederken bile,
hep yanındaydım..
kalbinin odalarının gardiyanı olduğumu söylerdi bana,
hoş,
tutukluyken bile beni sevmesine şaşırmıyor değildim...
bunu ona söylemek istedim ama,
hep korktum..
dilimi kilitleyip oturdum bende..
teselli etmem yetiyordu ona.

aslında bilmiyordu,
cezası müebbet..

şimdi yalnız bırakın beni,
o orda daraldıkça ben burda genişliyorum..

size yer kalmaz.

şimdi son arzusunu dinliyorum onun
bi daha beni görmyecek çünkü..

kalbime masaj yapmak isterdi hep,
sıkıp, bir daha bırakmayacağını nerden bilebilirdim ki ?
izin verdim bende,

sıktı,
bir daha bırakmamak üzere..

BELİNA ÖZBEK