Ýnsan duygusu her an deðiþebilir ( iyi , kötü ,üzgün vb ) ama insan vucudu bu ani deðiþimlere karþý adapte olamamakta bunun yerine iz düþümlerini geride býrakmaktadýrlar . Mutsuzken mutluluða geçtiðin o ince çizgide kalan iz düþümün , oda Ýnsana ayit ve insanýn kalýntýlarýdýr . Anýsal bir kalýntýmý , metafiziksel bir kalýntýmý bilmiyorum . Ýþte o çizgeler Dünya'nýn merkezini oluþturur . Dünyanýn merkezi sabit deðiþmezken insan ruhu sürekli bir deðiþim halindedir. Yani bir insan mutsuz oluyorsa bunun karþýlýðýnda bir insan mutlu olmalýdýr. Denge budur ! Bu iz düþümleri insanýn peþini býrakmaz hiç bir zaman, bütün Dejavularýn sebebide budur aslýnda birþeyi gördüðünü zannedersin yada yaþamýþ olduðunu , gözünü kýrptýðýnda kaybolur . Kýsaca insanýn kayýp parçasýdýr iz düþümü