Bir kan izi, bir sperm lekesi, ter kokusu tüm odayı sararken, içimde beslediğim güller kurumak üzere. Gülleri kurtarma adına, tüm vazolarımı kirletmekteyim. Bedenimi bir mendireğe koyup ateş topu gibi fırlatırken, bedenim hırsın, şehvetin içinde yanmakta. Ruhum İbrahim peygamber gibi garip ve üzgün. Allah'tan bir rahmet beklemede. Bedenim şehvetin ateşli dudaklarında bir odun. Şehvet üfledikçe üzerime nefesini, bedenim kavrulmakta. Ey Allah'ım beni de kurtar bu ateşten, İbrahim peygamberi kurtardığın gibi. Yoksa bu külden sana insan şeklinde kul çıkmaz. Bu acılar ateşinde bir çam ormanıyım. Hiçbir dere yok, hiçbir yağmur yok bana su serpecek. Allah'ım Muhammet peygamberin abdest sularının hürmetine yüreğime su serp. Yoksa bu şehvet ateşi beni yakıp yıkacak. Bilirim sensiz gizli iş olmaz. Bu yüzden seni aldatamam. Beni bir kan iziyle, bir sperm lekesiyle kirletme. Beni öldür daha iyi. Bir insan kişiliğini kaybettikten sonra ne için yaşar ki? Ne olur Allah'ım beni kendi karanlığımda, silik bir kişilik haline getirme. Nasıl kurtulurum sonra bu işkenceden. Tüm bedenim Çin olur, ruhum Çin işkenceleriyle mahvolur. İnsanın bir et parçası için aslan olsam ne yazar, beni anca insan olmak paklar. Ne olur Allah'ım ikinci eş gibi görünse de dini nikahlı olan metreslerden beni koru. Lütfen lütfen, bana lütfet. Otel odaları tekliflerinden, ağaç altı sürtünmelerinden beri koru. Ey Allah'ım bana seni gerek seni. Neyleyim karı sıcaklığını. Bana senin gölgen yeter. Namuslu, şerefli olmayı bana nasip et. Ya da bu prezarvatif bedenimi yok et. Bu beden ki, ruhun mabedidir. Bu beden mabedim kirlenirse, ruhumu kim temizleyebilir. Korkularım kendimdendir. Beni yaşatma adına, insancıklarla muhatap kılma. Canımın en derin yerindeyim. Tüm köklerimi şehvetin selleri götürecek diye endişedeyim. Canıma dayanırken arsız bir bıçak, beni bu edepsiz acıdan kim kurtaracak. Tabi ki sen Allah'ım... Beni sahipsiz bırakma. Bu dünya çöplüğünde, kokutma.