Yine sensiz ve yalnız bir gecede,
Apansız bir çığlıkla uyandım.
Bu senin çığlığındı hissederdim.
Ama senin çok uzaklarda olduğunu duyardım.

Gecenin zifiri karanlığına inat bir mum yaktım.
Mum ışığında oturmayı severdin unutmadım.
Geceyi ikiye ayıran mumun başında bekledim,
Kapının açılmasını çünkü senin gibi hissederdim.

Ve sonunda kapı açıldı içeriye girdin.
Ve yavaşça “merhaba” dedin benimse dilim tutuldu.
Ve hiçbir şey söyleyemedim ama şimdi söylüyorum.
Merhaba ve diğer söyleyemediklerimi de söylüyorum.

Seni Seviyorum!
Sana Aşığım!
Ve benim için çok değerlisin!
Hiç gitme yanı başımda dur!
Sabaha kadar sana bakayım!
Beni Bırakma...