HEP SEN VARDIN...


Hep sen vardın...Bilmesende !
Söylediğim şarkılarda,kah sevinçten, kah kederden.
Kollarımı sardığım, gözlerine baktığım sendin,
Umuda açtığım yelkenin dümen suyunda akıp giden.
Kırılgan tiz ıslıklarımda seni kaybetmekti korktuğum,
Geçişinde gündüze; gecemin karanlığı iplik iplik;
Sendin dualarımdaki yakarış, göğe uzanan ellerimde.


Hep sen vardın... Bilmesende !
Çiçekler diktiğim saksılarımın topraklarında,
Menekşelerimin aldığı renk, gözlerinden emanetti.
Satır satır yazdığım şiirlerde adındı andığım!
Güneşin gülümse-mesiydi; aslında kızıl saçların.
Dudaklarındı; altında durduğumuz ağaçta şakıyan kuş!
Hep sen vardın aslında,alıp-verdiğim her nefesimde.