Sanýrým her insan kadar Elest Bezm'inde verdiði sözden kaçan, kimi zaman kýsacýk anlarýn mengenesine sýkýþan aklýný yine kendinden kaçýran. . . Zaman zaman dünyanýn tüm acýlarýnýn kalbinin zembereðinde patladýðýna inanan. . . Bazen tüm dünyaya topyekun kýzýp, aðzýna geleni sýralayan. . . Yinede anlatmak istediklerini anlatamayýp kalemle dalaþan, dünya üzerinde olup bitenlere hep hayret makamýndan bakarak aklý karýþan, sanýrým buraya ait olamayan bir insan. . . Þu gelgitler karmaþasýnda kendinde boðulmadan kendine sarýlmaya çalýþan Ebruli yaralardan mürekkep, üzerine en çok 'yitik mavi' kelimesini yakýþtýran. . . Hepi topu budur iþte, sadece Ebru, hepsi bu. . .