İnsan oğlu kuş misali
Bugün var yarın yok
Ne guzel şeydir kainat kı bize yaşam yolunda ibretler verir
Vahşi doğa denilen ama gerçeğin ta kendisi olan kainat güzellikler derslerle doludur
Bir yerde doğan bir yavru diğer yerde ölümler.Önemli olan o hayat denilen iki çizgi arasındaki mesafedeki katedilen yolun en güzel şekilde yaşanmasıdır.
Her canlıda olduğu gibi babanın görevi ve annenin görevi farklıdır.
Baba ailenin dışı ile ilgilidir.Anne ise ilenin bir arada durabilmesi için yavrularını göz önünde bulundurup tehlikelerden korur.
Hepimiz şahit olmuşuzdur babanın avlandıktan sonra avı taşıyarak aile breylerie getirdiği ya da avın yanına onları götürdüğü.
Küçük bir ayrıntı hep gözden kaçar.
Baba avladığı avı saklayıp biriktirip sonra topluca getirme olayı diye bir şey yoktur.
Onun içindir ki av dan sonra baba yuvaya en kısa zamanda döner ve ailesi ile ilgilenir.
Bazen uzun sürer av bulmak ve geri dönüşte hayatta olmayan yavrularla karşılaşılır.
Bunlar yaşanmış ve yaşanacak şeylerin ta kendisdir.
Hepimiz hayat mücadelesi peşindeyiz sonuçta.Ekmek neredeyse orada oluruz genelde.
Çevremizde sayısız örnekleri vardır dağılmış ailelerin.Ya da aile içindeki tartışmaların.
Yurt dışında çalışıp gelen insanlar vardır mutlaka bildiğimiz.Bende öyle bir ailenin evladıyım sonuçta.
Babasızlık denen şeyi 15 yıl gibi uzun bir süre yaşadım.
Ve annemin ellerinden na kadar öpsem hakkını ödeyemem bizi yetiştirmesi konusunda.Onun içindir ki cennet annelerin ayağı altındadır zaten.
Peki her iş annede mi biter?
Tabiki genel olarak evet.
Naçizane bir tavsiye ya da tecrübelerimin sonucu gözlem diyeyim.
Mümkünse aile bireylerinden uzakta olmayalım.
Belki maddiyat için zorunlu ama unutmayalım ki çocuklarımızın geleceğini para ile satın alıp benimkinin geleceği en güzel olsun diye daha fazla para ödeyerek gelecek hazırlayamıyoruz.
Onların istediği sıcacık bir anne sefkati ve eve geldiğinde sarılacak ve başlarını okşayacak bir baba.
Zorunlu olarak dışarı gittiğini farzedelim bir an.
Amenna.
O zaman yapacak pek bir şey yok.Ya ailede kısıtlı parçalanmayı kabul edeceğiz ya da en ısa zamanda işleri ailemizin yaşadığı yerlerde oluşturmaya çalışacağız.
Peki ikinci kısım zor diyorsanız.
İşte o zaman işimiz biraz zor.
Her yük anneye ve duyarlı evlatlarımıza düşüyor.Ama büyük yük annede tabiki.
Azmi ne kadar çoksa evlat o kadar iyi yetişir.
Peki ama evlatların yapabileceği şeyler yokmudur?
Olmaz olur mu.
Hani her gün kalkıp kahvaltı hazırlayan bize kol kanat geren.Her derdimizi dinleyen o cennetlik insanlara yardımcı olmaktan güzel ne olabilir ki.
İnsan oğlunun dünyaya gelişi Allah rızası ise.
Onları memnun edip Allah senden razı olsun evladım demelerini sağlamak kadar güzel bir şey olablir mi.
Yarın yok olup gittiğimiz de şefaatçi lazımsa uzakta aramaya gerek yok.
İşte yanıbaşımızda cennetin anahtarı.
Kalkıp sarılalım doyasıya.
Belki ir kaç damla gözyaşı akar yüreğimizden.İşte o küçük bir damla sımsıcak bir bağın oluşması için yürekten yüreğe en güzel bağdır.
Karşılığını göreceğinizden emin olun.
Hem bu dünyada hem öbür dünyada.
Allah hepimize zorluklar karşısında yılmadan dimdik ayakta duran ve bu zorlukları yenmede bizlerin yanında DESTEK olan gül yüzlü evlatlar nasip etsin.
SAYGILARIMLA TÜM ANNELERİN ELLERİNDEN ÖPÜYORUM.