Kabuğumdaydım. Tıka basa dolmuş küllük yarım kalmıs kahve kalemler karalanmış kağıtlar kurumaya yüz tutmuş gözyasıyla ıslatılıp köşelere atılmıs selpaklar Her şey olması gerektiği gibiydi...
ama yinede

kendine gelemeyen bir boşluk / evin orta yerindeydi
boşluk beni solumaya devam ederken hayatımı kısaltacak ne varsa istedim o an Alkol, sigara,, yoksulluk, adamlar...

rüzgarın nefesi kabuğumu çatlatmaya ant içmiş gibiydi .. pencerenin arasından sokulmaya çalışırken ıslık çalıyordu /boşluk yalpaladı..
ıslık hoşuma gtmişti/
fikrim değişti birden
şimdi hayatımı kısaltacak ne varsa pamuk tıkamak istiyordum..

önüme düşen her ölü pamuklarla çıkıyordu kabuğumdan.:)