Seni alnýma yazýp nasýl uçurayým.
Kapýnýn eþiðinde gerçek..kapatsam penceremde..çýksam dýþarda yukunce hasret senin adýn..
Nasýl kaçayým günümden gecemden
Nasýl yazayým günceme
Ayrýlýk silsilesinde uçuþurken yapraklarým
Hangi duvar hangi kaldirim kaç çentik ister vuslatýna
Gözümle oyayým
Dilimde uyuttugum kelamý ,kaldýr ayaga
Sende bestelenmeyen gufteler yalancý
Anlamsýz þarkýlar
Kovuldu baharlar kýraðý vurmuþ gögsumden
Göðumde ucan kuþlar hasrete çýðýrtkan
Astým son guluþumu ayriligin ilk anýndan ,gözlerinin aynasýna
Ýçimin kuytusunda tükenirken ben
Adýn avaz avaz gün doðumunda
Suskunlugum kayalýklara çarpan isyan
Boþluðunu taþýyan gemilere düþman etme beni
Nasýl kurusun yüreðimin yeþili mavisi
Yüreðim tefsirinde ,gözüm sen nobetinde...
Seni yazýp okur zaman
Ufuktaki tülü kaldýr aradan
Vuslata vursun çigirtkan martilar..
Sahilde erik satsýn her mevsim birileri
Denizler
gelsin senle ayaklarýma

Þiar