Onu tanımadan önce
Tozpembeydi her yer
Değmemişti gözlerime bir çift gözün karası
Ve düşmemişti içime acının kanayan yarası
Aşkı el ele tutuşan sevdalılardan görürdüm
Bir de annemden dinlerdim
Ne güzelmiş derdim ömürlük sevdası.
O babamdan bilirdi şarkıların adını;
Gönlüne aktığı yerden.
Ben ise ayrılıktan biliyorum ,
Bir de gönlümü yıktığı yerden.
Kim tutar kaldırır şimdi yere düşen gözyaşımı?
Gözyaşım ki yadigâr gittiği günden
Yüreğim ateşe tutulmuş
Bağrımda denizlerin fırtınası var
Canımda ise bir vahamet
Hıçkırıklar korosu sanki ruhumu sarsan bu illet
Anlatması zor bir his
İçim yanık, dışım is
Ömrümü cebime koymuşum
Bugünüm karanlık, yarınım pus
Yıllar yığılmış başucuma damla damla
Her damlasında bir muamma
Kendime yetecek kadar bile kalmamış bir beden
Kim tutar şimdi ellerimden?
Kim tutar ?
Bir daha böyle kimseye inanamam ki ben…
Arzu Karadoğan
17. 05.2016