Okuduğumuz kitaplardaki karakterler bir gün çıkıp gelse… ne hissederdik ki? Şöyle delicesine aşık bir adam,her şeye rağmen sevip fedakarlık yapan bir kadın,hala dostluğa inanıp sırtını dayayabileceğin bir arkadaş hayvanlara değer verip koruyan insanlığını kaybetmemiş bir insanlık…
Başka daha neler neler.
Okurken hayal ettiğinden daha azına razı olamazsın ki zaten.Tasvirler beyninde yer edinip canlanıverir uyurken bile düşünü görürsün belki. Hatta belki gecenin yarısı olduğunu fark edip sabah erken uyanman gerektiği için ışığı kapatıp yatarsın ama sonra meraktan uyuyamayıp kalkarsın ve okumaya heyecanla devam edersin. Kimlere oldu bu kim yaşadı bilemem ama şanslı derim o kişiye. Ben gibi.
Şanslı olduğum nadir şeylerden biri bu bekli de yaşadığım o his. O sıcaklık sayfalara dokunurken hissettim o samimiyet.O bendenlik o aidiyet hissi.
Daha nasıl tarif edilir ki. Bilmiyorum. Bazen bilmemekte güzeldir ama.
Reklam girmeden araya devam edip her şeyiyle bana ait ve istediğim tamda bu diyebilmek. Şuanda herkesin aitliğe mi ihtiyacı var acaba farkında olanlar devam ediyor okumaya. Hiç okumayıp kİtapların yanından geçenlerse yazık farkında bile değil ne kaçırdığının.Oku okut demogajisi gibi oldu bu biraz. Ama olsun verebileceğim beklide en güzel mesaj bu olurdu. Ve sayfanın en altına düşeceğim en mükemmel not odanızda size ait bir kütüphane oluşturun olurdu.