Sonbahar derunumun derununda mülteci
Hicret zamanlarının muhaciriyim daim
Hazanın nihayeti kış kar boran pek feci
Sükût ki dudağımda kaim ve kıdemli im
Artık eskidik biz de köhneleşti mevsimler
Hazan yapraklarıyla ünsiyette takvimler


Zaman yılışır durur saçlarımda beyaza
Bağbozumu talan mı sinem hep yangın yeri
Şimdi ilk teşrindeyim çıkar mıyım ki yaza
Gurup renkli hayalin emsalsiz mi değeri
Artık eskidik biz de köhneleşti mevsimler
Hazan yapraklarıyla ünsiyette takvimler


Her ilticada hüzün her aşkın adı hicran
Mültecilik kader mi şu kırık yüreğime
Leyla renkli düşleri sarartır yaprakta an
Harfin mecali yetmez sükûtumdaki ime
Artık eskidik biz de köhneleşti mevsimler
Hazan yapraklarıyla ünsiyette takvimler


Turnaların seferi kim bilir hangi ele
Bulutların gözyaşı çöle rahmet olur hep
Aşk divanlara sığmaz işte bütün mesele
Leyla mı Mecnun’daki feryat figana sebep
Artık eskidik biz de köhneleşti mevsimler
Hazan yapraklarıyla ünsiyette takvimler


Muhacirim gidecek ne belde var ne şehir
Harflerin cümlesinden hicranımı saklarım
Beklemem bu vadide hiçbir şeyden müştehir
Sükuta tutunurum figanı yasaklarım
Artık eskidik biz de köhneleşti mevsimler
Hazan yapraklarıyla ünsiyette takvimler
Ankara, 02/10/2017 İbrahim Kilik