Beynime rastladım bir sıcak tabağın üzerinde. İnkar etmiş bütün bağlarını, toprağın çağrısını. Apostol marifetini sergilemek uğruna yanına kaygan ve tozlu afrodizyağını koyduğunda yükseldi bir seferinin çığırtkan isyanı;

   "Taşıdım yakamda, hepinizi! Her bir pişkinliğiniz üzerimde yazılı! Etmeyin, eylemeyin! Şimdi gömüyor olduğunuz silüetler, kadınlarınızın neşesidir. Bir arınma temrinindeyim, işte burada. Oysa ki tüm erkeklere ve kadınlara doğmayı ben istememiştim, azizim. Boyuna bir ölüm diyorsunuz bana, Rigaut'un bile boşluğuna düşen bir ölüm! Gülistan düşlemiş evlerinize sığamıyorsunuz artık. Çimenlerde açılan evlatlarınız hakikatınıza epey bir yabancı. Böylece, rahim çöplüğünde çalkalanan evren günahlarınızın kara kutusu olma arzusunda. Bir belirtisi mi olmalıydı pençelerinizin, boş duvarları nasıl oldu da dinleyemediniz? Nasıl ittiniz o köse oğlanları bok çukurlarına? Henüz aralanıyor soluğum. Kolyem gerdanınıza takılıyor, etinizi dağlıyor, bilhassa doğurganlığınızı. Bir holokost tasarlıyorsunuz,

   - fark eder mi ki?

hürmet gösteriyorsunuz her sapkınlığa,

                        ben iyi olacağım!"