ÇOCUK
''Çok sevdin çocuğunu,korktun,
Dayananaksız kalır'' diye,
''Denizlerde savrulan,
tutuşan bedenler,''
Hissettirmek istemedin,kaygılarını
Ben çocuğum diye bakar yüzüne,
Gözüne batar, hayattan kopuk,
Girdiği sitelerdeki,laf kalabalıkları,
''Öğren dersin kendini savunmayı,
Sevgi gördün hep,bir gün rastlarsan
kabalığa,dövülürsen, anlayamazsın,
Çocuk olmadan,adam olursan eğer,
Evcilik oynamadan gelin olursan,çocuk gelin
yıkıcıların kapında,canını alırsa eğer,''
Hisseder kaygılarını,kendini ele verirsin,
Bağırır sana''Ben çocuğum'' diye
Ağlar belki de'' Babam benim çocuk olduğumu bilmiyor mu?''
Aç,cocukları hatırlarsın,yıkıcılarından kaçmış
Sahip olduğun ve olmadıklarınla bu sokakları terket
Diyen yıkıcılarından,Beyoğlu sokaklarında tarla başında
Saçları kirli,yanık sesleriyle gece yarısı şarkı söyleyen çocuklar,
Bilginin bilgisizlerin eliyle yakıldığı bir çağdan
seslenirler sana beyninin kıvrımlarında terket diye,
Çok sevdin çocuğunu,
Bütün çocukları,
Bu kaygı terketmedi seni,yaşamalıyım dedin,
Değiştirmeli ben kalkarsam aşağı iner,yıkıcılar.