SES

Her þeyin çok kýsa bir zaman sonra biteceðini düþünüyordu ya da çok kýsa bir zaman sonra yeniden baþlayacaktý her þey. Çok deðil birkaç ay öncesine kadar o da diðer insanlar gibi geziyor eðleniyor herkes gibi hayattan zevk almak için herkes ne yapýyorsa yapýyordu. Ya da yaptýðýný zannediyordu belki de. Ama son birkaç aydýr yaptýðý her þey rutinleþmiþti. Öðleni geçkin bir vakitte uyanýyor genellikle yataktan kalkmayý bile istemiyor bir saat kadar sonra ancak kendine geliyor ve kahvaltý denilebilirse eðer yaptýðýna kahvaltýsýný yapýyordu. Günlük gazeteyi okuyup,kitaplarýný karýþtýrdýktan sonra düþünmeye baþlýyordu....
Bazen saatlerce sürüyordu düþündükleri. Bazen neyi neden düþündüðünü kendisi de anlayamýyordu. Her þeyi düþünüyordu aslýnda ,belki de hiçbir þeyi...Çoðu zaman saatlerce düþünürdü ama sonuçta hiçbir þey elde edememiþti. Aslýnda bu sonucu yaþayacaðýný da bilirdi ama yine de düþünürdü o. Nedense içinden bir ses ona düþünmesi gerektiðini söylüyordu. Düþünmek... Ya hiçbir insan düþünemiyordu onun gibi ya da o herkes gibi düþünemiyordu. Aslýnda ikisi ayný þey gibi görünüyordu ama olamazdý;olmamalýydý. Her insan gibi düþünmek için çok yormuþtu kendini ve yýllarýn verdiði yorgunluðun da etkisiyle hep daha çok düþünüyordu. Neden yýllar öncesine dönüp her þeyin deðiþtiði aný yakalayamýyordu?Ya da her þey doðru giderken birden yön deðiþtirip kýrýlan o eðriyi düzeltemiyordu?Aslýnda öyle bir an yoktu ama düþüncelerinin sonunda hep ayný sonuca varýyordu. Ortada bir yanlýþ varsa eðer,bu yanlýþýn yapýldýðý yere ve zamana geri dönmeliydi. Bunu yapmanýn imkansýz olduðunu bilse de hep bunu düþlüyordu;hayatýn gittikçe anlamsýzlaþmasýna sebep olan o noktayý yakalamalý ve silmeliydi tarihten...
     Yine bu düþüncelerin içindeyken uykuya dalmýþtý. Aslýnda uykusu aðýr denilebilecek cinstendi ama nedense o gün telefon sesini duydu;belki de duymasý gerekiyordu...Doðruldu ve koltuðun yanýnda duran telefona uzandý eli.
_ Alo
_ Uzun zaman önceydi...
_ Kimsiniz?
_ Seninle o zamanki görüþmemi....
_ Yanlýþ nu...
_ Söylemiþtim sana herþ....
_ Tanýyor muyum sizi?
_ Boþ ver sadece söyleyeceklerimi dinle.
_ ......
_ O zaman da söylemiþtim sana,öyle bir gün olacak ki artýk hayatýn gerçekten anlamýný yitirecek ve boþ;bomboþ bir sayfaya bakýyor gibi olacaksýn her gün.
Bu sesi daha önce hiç duymamýþtý. Karþýsýndaki ses derinden gelen hafif titrek bir erkek sesiydi ve daha önce hiç duymadýðýna emindi. Ama daha önce nasýl söylemiþti öyleyse?
_ Sizinle daha önce konuþtuðumu hatýrlamýyorum.
_ Doðru...Çok uzun zaman oldu.
_ Nereden tanýþýyoruz?
_ Aslýnda tanýþmadýk. Ama bu o kadar önemli deðil. Önemli olan neden olduðu deðil;olduðudur. Sebep her zaman sonucu doðurur ama çoðu zaman sonucu deðiþtirmek senin elindedir. Ýyi ya da kötü...
_ Nasýl yani ,ne için ,hangi konuda?
_ Her þey bir gün anlamsýzlaþacaktý ve oldu da. Artýk gerçekten anlam kelimesinin bile anlamý yok senin için .O gün çoktan geldi ve bir daha seni býrakmaya da niyeti yok böyle giderse.
_ Nereden biliyorsun ki?
_ Dýýýýýýýýýýýýýýýt.........
_ Aloo!Alo!Aloooo!
Kapatmýþ. Daha önce hiç duymadýðý bu sesi þimdi duyduðu için de pek mutlu olmamýþtý. Kimdi bu adam?Nereden çýkmýþtý þimdi?Daha önce gerçekten de konuþmuþ muydu bir þekilde onunla?Hatýrlamýyordu. Peki eðer konuþmamýþsa nasýl oluyor da söyledikleri gerçekten doðru olabiliyordu. Yoksa hafýzasý mý zayýflýyordu günden güne. Geçen gün de yolda gördüðü kýzýn eski bir arkadaþý olduðunu hatýrlayamamýþtý. Kýz yanýna gelmiþ,konuþurken;o sadece aptal aptal bakmýþtý kýzýn suratýna. Bozuntuya vermemiþti ama yine de utanmýþtý. Hem de yakýn bir arkadaþýymýþ...Peki bu ses kimdi þimdi . Belki de arkadaþlarýndan birisi þaka yapýyordu ve biraz sonra arayýp her þeyi açýklayacaktý. Ya da arayan yanlýþ numara çevirmiþ onun evi çýkmýþtý. Hatta yanlýþ insana þaka yaptýðýný bile bilmiyordu. Saçma...
Hiçbiri olmamýþtý. Aradan birkaç gün sonra tekrar çaldý telefonu.
_ Alo?
_ Hayatýn gerçekten anlam kazanacak ama bir þeyden vazgeçeceksin deseler neden vazgeçerdin?
_ Hala tanýtmayacak mýsýn kendini?
_ Soruma cevap vermedin.
_ Esrarengiz olmak hoþuna mý gidiyor?
_ Sorumu düþün. Cevabý birkaç güne kadar vermen gerek.
_ Ne bu bir sýnav mý?
_ Dýýýýt.........
Kapatmýþtý yine. Telefondaki sesi hala tanýmýyordu belki ama soru ilgisini çekmiþti.”Hayatýn gerçekten anlam kazanacak. Neden vazgeçersin”Gerçekten bir þeyden vazgeçmeli miydi bunun için?Ya da neden vazgeçecekti ki...Belki hiçbir þey deðmezdi bunun için,böyle iyiydi. Saçmaladýðýný fark etti ve düþünceli halini aldý tekrar. Bütün parasýný verseydi olmaz mýydý?Ýyi. Sonra kendisi ne yapacaktý?Para her kapýnýn anahtarý deðildi belki ama hepsine uyuyordu. Masanýn üzerinde duran kitaplar;yüzlerce...Olmaz. Þu antika falan?Gözleri evin içinde olan hatta olmayan bir çok þeyde gezindi. Ama sonuçta hiçbir þey elde edememiþti. Neden vazgeçebilirdi ki. Son telefon konuþmasýný hatýrladý bir anda. Ýki gündür telefon gelmemiþti o meçhul þahýstan. Belki de uzun süreli bir þakaydý bu. Çünkü o sesi daha önce hiç duymadýðýna emindi.
Ama þaka olamazdý; çünkü komik deðildi.
Ertesi gün hiç beklenmedik bir anda çaldý telefonu;yine düþünmekteydi...
_ Al....
_ Hala bulamadýn mý cevabý?
_ Düþünüyorum..Biraz daha süre.
_ Pekala. Gelecek salýya kadar düþün .O gün tekrar arayacaðým.
_ Daha çok süre gerekir belki de.
_ ............
Yine gitti iþte. Yine tek baþýnaydý. Günlerdir bu sorunu cevabýný düþünüyordu. Belki saçma bir düþünceydi .Cevap verse hayat yeniden çekilebilir hale gelecek miydi. Bilmiyordu ama yine de þansýný denemek istiyordu. Bugün Cuma...Salýya kadar daha dört gün var. Mutlaka vermeliydi cevabý. Çünkü cevaplayamadýðý soru yoktu onun,en azýndan o öyle düþünüyordu.
Yine uyuyakalmýþ buldu kendini. Uykudayken huzurlu oluyordu. Bu yüzden de günün büyük bir kýsmýný uyuyarak geçirirdi. Rüya alemi daha eðlenceli ve keyifliydi onun için...
Daha iki günü vardý ama o hala düþünüyordu. Birçok insan hatta hemen herkes için önemli olmalýydý vazgeçilecek olan bu þey her neyse. Belki de biraz araþtýrma yapmalýydý. Fazla arkadaþý olmadýðý için önce olanlarý deðerlendirmeliydi. Önce en yakýn dostunu aradý...Etkisiz bir baþlangýçtý bu. Cevap bile vermemiþti;saçmalama demekten baþka. Sonra iç dört kiþiyle daha konuþtu telefonla Ama bir þey eline geçmedi.
“Hayal dünyalarýnda yer kalmamýþ bunlarýn .”...Oysa gerçek olan hiç bir þey yoktu aslýnda ;hayal kurmaktan baþka......
Sokaða çýktý. Markete gitti sigarasýný aldý. Marketteki adama sordu. Cevap gelmeyeceði apaçýk ortadaydý;öyle de oldu. Köþe baþýndaki yaþlý çiçekçiyle konuþtu ve ilk cevap gelmiþti iþte: “ iþte bu evlat.” Demiþti yaþlý adam cebindeki þarap þiþesini göstererek. Baþlangýç için pek iyi deðildi belki....Sonra biletçi kadýna, kasabýn yanýndaki kuru temizlemeciye ,otobüsü binmeyi bekleyen genç bir kýza,büfeciye,manava...Herkesin kendine göre bir cevabý vardý ama doðru olamazdý bunlar. Çünkü bu durumda herkes mutlu olmalýydý. Ama deðildi,hatta kimse deðildi belki de. Sorunu cevabý herkesin vazgeçebileceði ama kimsenin vazgeçmediði bir þey olmalýydý.
Eve geldiðinde gece dokuzu bulmuþtu saat. Ertesi gün Salý,cevabý vermeliydi. Bu belki kendisini de tatmin edecekti,çünkü hala cevaplayamadýðý soru olmayacaktý. Bir iki saatlik televizyondan sonra yataða yöneldi. Aslýnda uykusu gelmemiþti ama uyumalýydý. Çünkü uyku ona ilaç gibi geliyordu ve o zaman huzur buluyordu iþte;hiçbir yerde yakalayamadýðý huzuru...
Yine yalnýzlýðýyla baþ baþaydý iþte...Hayatý boyunca da hep öyleydi zaten yalancý çokluklarda hep yalnýz,tek baþýna...Hep birileri var zannediyordu,öyle olmasýný düþünüyordu. Umut ediyordu yalnýzlýðýndan çekip çýkarmasýný birisinin; hep daha da aþaðý düþtüðü bu boþluktan. Günleri düþünmekle geçiyordu kurtuluþu, kurtaracak olaný. Yoksa o ses miydi kurtarýcý? Yaþam ayrýntýlarda gizliydi belki ama o hiç yakalayamamýþtý ayrýntýlarý. Yalnýzlýk; korkusuydu onun . Hiç býrakmayacak gibiydi onu. Býraksýn istiyordu,düþsündü yakasýndan. Sýyrýlýp kaçmak istiyordu ondan ve bazen baþarýyordu da,en azýndan o öyle düþünüyordu. Ama düþüncelerin yanlýþlýðý bir süre sonra ortaya çýkýyordu hep. O hep bir köþede yakalýyordu ve yumruklarýný vuruyordu yine;þiddet gittikçe artýyordu. Hep tek taraflý bir kavgaydý bu. Dayak yiyen hep kendisi oluyordu ve yine de ayakta durmaya çalýþýyordu. Çünkü ölümcül darbesini vurmamýþtý henüz ve bundan da zevk alýyordu sanki. Oysa o,biran önce vursun ve bitsin bu iþkence dercesine bekliyordu. Saklanmýyordu yakalanýnca;seyrediyordu yaptýklarýný ve bir süre böyle gidiyordu her þey. Tüm kozlar onun elindeyken sadece bekliyordu ne zaman pes edeceðini. Ama o pes etmiyordu hiç. Etmiyordu ama,kazanmak için bir þey de yapmýyordu. Yalnýzlýðýn kendi çabasýyla alt etmesini bekliyordu kendisini. Son darbeyi vurunca “tamam kazandýn”
diyecekti .Öyle demeliydi. Kaybetmeyi kabullenmek de en az kazanmak kadar önemliydi çünkü. Kaybedecek olsa bile bu iþin içine girmiþken býrakýp gitmemeliydi. Kaçmayý yakýþtýramýyordu kendisine ve kaçmamalýydý. Uzun ve yorucu kavgalarýn sonunda uyuyor buluyordu kendisini. Ve rüyasýnda kazanýyordu;hep o kazanýyordu gerçekte daima kaybettiði bu kör dövüþünü. Yine kazanmaya baþlamýþtý iþte.....
Uyandýðýnda öðlen olmuþtu bile. Bugün gelecekti iþte beklene telefon ama bu kez içi rahattý. Önceki gece bulmuþtu cevabý çünkü rüyasýnda.
Akþama kadar evden çýkmadý ve telefonun çalmasýný bekledi. Biraz sonra beklene ses geldi. Ýkinci çalýþýndan sonra açtý.
_ .......
_ Buldun mu cevabý?
_ Evet...
_ Peki öyleyse bana söyleme,sadece vazgeç ondan .
_ Ben de öyle düþünüyordum.
_ Hoþça kal dostum.
_ Hoþça kal.
Telefonu kapattý. Ecza dolabýna yöneldi. Uyku haplarýnýn olduðu kutuyu aldý;önce tek tek...Olmuyor...Hepsini yuttu. Cevabý vermiþti iþte,artýk her þey daha anlamlýydý gözünde:” yaþamdan vazgeçmiþti çünkü”. Artýk her þey daha renkliydi ,çünkü hayat hiç rüyalardaki kadar renkli olmamýþtý.
Son düþünceleri oldu bu sonsuz rüyasýna dalmadan önceki...Telefondaki ses ise baþkalarýyla meþgul olmak üzere yola çýkmýþtý. Çünkü herkesin bir “ telefondaki ses”e ihtiyacý vardý. Aslýnda öyle biri yoktu belki ama,herkesin içinde bir telefondaki ses vardý. Olmalýydý da. Herkes o sesle yönlendirmeye mecburdu çünkü hayatýný. Belki herkes doðruyu bulma konusunda þanslý olamýyordu onun gibi. Zaten herkesin doðrusu da farklý deðil miydi ki?..........