varmış

Vefa umdum, çile gördüm, yar sevdadan habersiz.
Korkudan çatlar yüreğim, yâr cânında cân varmış.

Sabahları inileyen, sefil bülbül zevk bilmez,
Onun dünyasını yıkan, acı mihricân varmış.

Derdin fırtınası, dönüp durur gitmez başımdan,
Tükenmedik gecelerde, doğmak bilmez tan varmış.

Ağlamadan geçmez günüm, yüreğimi dert üzdü,
Yüreğimde dinmez sızı, gözlerimde kan varmış.

Yâr sevdâmı bilemedi, gerçi ben söylemedim,
Aşkı gönülden sezmeye, âşıkta imkân varmış.

Beklerim hep sabah akşam, yâr yolundan geçerken,
Göz göze gelmemiz için, nasip de bir an varmış...

Ulusoy derdin sırrını, derdi bilen çözermiş,
Bilinmedik sevdâlara, ben gibi kurban varmış.