Değmeyin yüreğime,
Unuttum gözyaşlarını,
Masal gibi duyduklarım...
Herşey dışımda sanki,
kimse kurtaramaz kendini kendinden başka.
Kurtulmuş olduğu içindir,
bunca sızı,
bunca sevgi.
İyimidir,
kötümüdür?
Yaşamak ve yaşamak farkı,
farkında olmadan,
yada şuranda hissederek yaşamak!
Bırak acıyı duysun yürek,
bırak biraz dalgın dursun gözler.
Yetinmediler ki günlerle,
hep huzursuz çocuktu,
hayatta;
o yüzden çok sevdi.
Kavgası da,sevinci de,
kocaman...!
Tutma onu,
Bırak özgür dursun,
mutsuzken mutlu
mutluyken de mutlu,
direnmiyor eskisi gibi ;
herkez gibi olduğundan mı?
Vazgeçmeyi biliyor,dönüp de gitmeyi...
Oysa bugün de, dün gibi
yarında ve her dünya da ,
aynı gülümsemeyle ,
yüreğime kazınmış ve yanlız benim
olacaksın...