|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katılımı |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
|
-
Kurulmuş bir hayatın içinde sonsuza dek kalamazsın. Aşk; sesinde anlam kazanır ? Utangaç bir sevişmenin ardından bakabilirsin sadece onca masumluğunla gözlerime. Hiç beklentisiz yaşayabilirsin ancak çok uzaklarda olduğum bir an yaşamı. Sen kırılganlığınla kaldığın her dakika, içimden kopup giden, beni ben yapan onca parçam, yeniden gülümseyerek geri döner ait oldukları yere. Sonuçsuz gözyaşlarının altında ıslatarak sevdirdiğin yüreğini, kurulu hayatların içinde çekip alamazsın içimden. Kendini bana bırakıp gidemezsin. O zaman bu şehir paramparça olup hergece düşlerine yağar. Uzanıp kara saçlarının içine ağlayamazsın. Güldüremezsin çocuk bakışını hiçbir aşkın gözlerine. Yapışıp yakana dibe çeker gecelerin kirli sızıları yüreğini an be an. Sen artık kendin olamazsın.. |
Söyleyeceklerim var!
Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazıları
yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz
ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız,
yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.
Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.
|
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
|
. . . . . . .
|
|
|