suya bıraktığın duygular yok oluyor
ya batıyor
ya da buhar buhar göklere çekiliyor
bir yolcu
yol alıyor dingin denizde
nereye gideceği bilinmez
balıkların sırtında denizin dibine mi
kanat takıp göklere mi
kan damlıyor güneşten
kan kırmızı deniz üzerinde
sandal görünmezlerde
sessizce uzaklaşmış yokluklara
yok olan duygular gibi
bir hüzün meltemi esiyor şehirde
tebessümden eser yok insan yüzlerinde
sen anlamaz gözlerle denize bakarken
balıklar
ve martılar
yüklenip kayıp duyguları
bırakıveriyorlar kucağına
yolcuyu bulmak
ona ulaşmak sana yüklendi
duygular yüreğe yazılır
yüzlerde görünen
kendi yüreğinin yansımasıdır
yüreğinle bul onu
çocuklar gibi
çocuklar yalnızca isterler
önce almak gelir onlar için
aldıkları ölçüde verirler
sonra daha da çok isterler
bencilce
tıpkı sen gibi
dokun yolcunun yüreğine
sana da bulaşsın ateşi
iyice yitmeden denizde
sevgiyle...