Ne çok yakışırdı masum yüzüne gözyaşları...
Hiç bir açıklama hiç bir cevap aramazdın.
Kalbime sığınırdın bütün sorulardan kaçarak,
Kollarımda sukun bulur, öylece kalırdın.
Sığdırmak isterdim seni içime sığmazdın.
Gözlerinin içi gülerdi, sana baktığımda
Aşıklara lugat gerekmez anlardın.
Kuru bir söz değildi bilirdin
Sensiz yaşayamam derdim...ağlardın...
Düşürmezdin dilinden şarkını hiç.
'' Ben sende tutuklu kaldım,
Kendi hayatımdan çaldım.''

Bir masalın kahramanları gibiyken ikimiz,
Sabah gibi bir gerçeğe uyandık çırılçıplak
Başkalarının arzuları kesti yollarını
Ve sen beni bana bağışladın.
Boyun eğip gittin, içindeki acıyı kundaklayarak.

Unutma sakın, bir zamanlar,
Teninin o büyülü limanında demir atan ellerim,
Sonsuza kadar sana uzalı kalacak...


Engin Kahraman