salkım saçak bir sevda dillerinde
yalan da değil hani gelemiyorlar da gerçeğe
suçlu değil ki zihniyetler niye yanar başka insan
sorgula biçare neden niçin niye
belki hepsi aynı diye
nasıl görmüş ki denizi bilir mavi
ya grisi-yeşili!
gözler ki öyle bakar öyle görür
fırtına tufan yakıp yıkıyor ruh
kavramış elleri yanar tutanın
silinemez kaynar yaranın
didişmeler var içinde insanın
ayrık bir sevda var ya kendine
dürüstlük yapsa en az bir kişiye
o da kendidir ya nafile
geç-git diyor
ez-biç
kendini biçer sanıyor
kopacak parçaları dağılacak
beriki şişirmiş gözlerini mor kan bakıyor ya
o kim beyhude

berikinde gri
ötekinde yeşil
belki de mavi de
ruh ki
akarların buluştuğu deniz

 

resim;  Nuri Can