Sevgili Mektup Arkadaşım,
Öncelikle sana merhaba demek istiyorum. Bu, sana yazdığım ilk mektup, senin kim olduğun hakkında hiçbir fikrim yok ancak yine de şansımı denemek istedim; kim bilir belki de bu mektup bana iyi bir arkadaş kazandırır.
Ben Ece, on yedi yaşındayım, İstanbul’da, Ataköy’de yaşıyorum. Çocukluğumu anne-babamın görevi nedeniyle Anadolu’nun çeşitli yerlerinde geçirdim ama İstanbul’dan büyük ihtimalle tayin olmayacağız.
Sabahları altıda kalkıyorum ve Şirinevler- Taksim dolmuşuyla okula gidiyorum. Aslında bu dolmuşlar trafik polislerinden izin almadan çalıştıkları için yediden sonra dolmuş bulunmuyor. Hoş bir durum değil ama okula o kadar çabuk gidiyorum ki vazgeçemiyorum. Gerçi ilk bindiğimde (Bir de öne, şoförün yanına oturmuşum.) adam o kadar hızlı sürmüştü ki nerdeyse “Dur, ben incem” diyecektim. Allah’tan zamanla alıştım.
Kolaylıkla anlayabileceğin gibi gevezeyimdir. Hele çenem bir tuttu mu dünya gelse susturamaz. Bir de çabuk kızarım, ama sinirim saman alevi gibidir, hemen söner.
İyi huylarım da vardır. Mahallenin kedilerine yemek veririm mesela. Sonra, morali bozuk arkadaşlarıma düzelsinler diye şebeklikler yaparım.
Bir tane erkek kardeşim var. Adı Alper, benden iki yaş küçük. Ama görsen kardeş olduğumuzu tahmin edemezsin. O, sarışın, ince vücutlu; bense kumral ve tombul yanaklıyım. İtiraf etmek gerekirse benden daha düzenlidir ve daha doğru kararlar verir çoğu zaman. Kedi-köpek gibiyizdir ama, bir derdimiz olduğu zaman da bizden yakın iki kardeş bulamazsın.
(Bu arada “sen” diye hitap etmemde bir sakınca yok değil mi?)
Yeni arkadaşlar edinmeyi severim. Ama herkesle de kolayca anlaşabilecek biri değilim., yani iki günde samimi olmam herkesle. Sence bu kötü bir huy mu?
Boş zamanlarımda keman çalıyorum ve hikayeler yazıyorum. Şimdi beni çok eski moda bulacaksın ama kitap da okuyorum.
Sevgili Mektup Arkadaşım;
Sana kendimi olduğum gibi anlattım. Eğer beni kendine yakın gördüysen ve benimle mektuplaşmak, hayatını, sevinçlerini, dertlerini paylaşmak istersen, lütfen bana mektup yaz.
En kısa sürede görüşmek ümidiyle...


Elsen Ece