Aslýnda çok çabuk hazýrlanýrým, on , bilemediniz onbeþ dakikada
kendimi sokaða atacak hale gelmiþimdir. Bugün de böyle oldu (Bugün de
akþam olmadý, daha). Birþey dürttü beni, herzamanki yolumdan
yürümeyiverdim. A, bir de ne göreyim! O beni görmedi ama. Dalgýn
dalgýn bakýnýyor etrafýna. Yüzünde bir deðiþiklik var. Saç biçimi hep
aynýdýr, kulaklar açýk, tepeden kabarýk, renk te ayný, kýzýl kestane;
bugün rengi biraz daha açýk sanki, açýk havanýn azizliði mi?
Dudaklarýný da hiç bu kadar kýrmýzý görmemiþtim, ruj da mý
kullanýrmýþ, hayret!

- Hocam, iyi günler, siz buralara gelir miydiniz?


- A ,merhaba, þurada biraz iþim vardý da..

- Þurada, yeni açýlan üniversitede mi yoksa?

- Hayýr, bir ev davasý var da, Tapu Dairesi'ne kadar gidiyorum.


Hiç þaþýlacak birþey yok elbette, ama ben de þaþýrdým, Hale Koray'ýn
"Türkiye Stella ve Ben" anlatýsýndaki öðrencinin ruh haliyle...

"Birgün bir öðrenci yanýma yaklaþtý ve:

- Dün sizi Üsküdar'da gördüm" dedi.

Yüzüne, "Eeeeeeeee?" der gibi baktým.

- Pazardan geliyordunuz...

- .....?

- Elinizde bir file vardý...

-.....?

- Filenizden sebzeler sarkýyordu. Çok þaþýrdým!

- .....?"


Hiç "kötü" olmasaydýnýz sayýn Koray; "öðrenci halet-i ruhiyesi" bu,
öðretmen olan babamýn deyiþiyle. Ýnsan, insanüstü nitelikler yüklüyor
kendinden üstün gördüklerine. Bakýn ben de üniversite yerine normal
bir vatandaþ gibi Tapu'ya giden hocamý yadýrgadým. Sýnýfta
anlattýklarýyla harýl harýl not tuttuðum bir zatýn, tapu memuruna
rica minnet iþ yaptýracaðý düþüncesidir belki hayalimi bozan. Belki
de ben "bozuk" biriyim, çünkü daha onbir yaþýnda, tarihteki fetih
seferleri, antlaþmalar, devlet kuruluþlarý, batýþlarý yerine, Fransa
kralý xýv. Louis'in güzeller güzeli Angelique'e olan tutkusunu
okurdum ders yerine; ve iyi hatýrlýyorum, bir kralýn normal insanlar
gibi "yüz numara" ya gitmesi, bana çok ama çok garip gelmiþti.

- Bir kraldan yalnýzca,"Maðrur Yuppie Bakýþlarý" mý umuyordun,
Aytenaným, dediniz galiba?

- Bir yazýmda kullandýðým bu uydurma deyimi çok merak etmiþtiniz, ben
de size özel olarak anlatmaya çalýþmýþtým, Emre Yýlmaz'dan alýntýlar
yaparak:

"Hem iþadamý, hem insan olamaz mýyýz?"

diyerek, "Genç Bir Ýþadamýna Aforizmalar" söyleyen Yýlmaz'dan.

Hem kral hem insan olmak o devirlerde tanrýsal özelliklerele
donatýlan krallar için nasýl bir ikilemli durumsa,devrimizin genç
iþadamlarý için de insan-iþ iliþkisini ayarlamak bir sorun oluyor
elbette:

" Þerefin için piþkin bir onursuzluðu yaþa genç iþadamý...ne
mutluluða ne erdeme ulaþmaya çalýþ. Sen kudret pazarýndasýn ve
kudret'in mutluluk ve erdeme-þükürler olsun ki- hiçbir zaman ihtiyacý
olmadý. Mutluluk ve Erdem'den bahsedilerek kazanýlan imajlar dýþýnda".

(Emre Yýlmaz)

Þu "imaj" iþi var ya, sevgili Koray, hem sizin öðrencinizi hem beni
fena halde hayal kýrýklýðýna uðrattý, o "herkes gibi olma hali" yle.
Ne yapýp edip öðretmen imajýnýza ters düþmeyecektiniz, siz de herkes
gibi bir insan olsanýz da! Ýmajý da sermayesi kadar önemli olan
iþadamý saða sola "Maðrur Yuppie Bakýþlarý" atmasýn da ne yapsýn?
Çünkü:

"Ýþadamý için insan olmak ve hayat daima ertelenir. Oysa varolmanýn
neþesi (ve sýkýntýsý )- þöhret, hýrs, imaj, statü gibi iþadamý
beyinlerini yiyen kanserlerden arýnýp, bir sosyal hiç, bir yok
olabilmenin o tatlý keyfi ancak (bu) insanlarla birlikte yaþanýr,
yüksek sosyetedekilerle deðil!" (Emre Yýlmaz)

Sevgili Hale Koray,

Sözü edilen (bu) insanlar sizin "Bor Aný" adlý yazýnýzda deðindiðiniz
Ödemiþli ve Balýkesirli taraftarlar gibi, futbol maçýnda bile ne
küfreden, ne tribünlerden atlayýp yumruk sallayan kendinibilir,
sevimli insanlar mý? Tezahütatta Ödemiþlilerin, "Saymeyoz da
saymeyoz" larýna karþýlýk,Balýkesirlilerin "Sayceniz de sayceniz"
leriyle inleyen stadýn verdiði dostluk mesajý hala kulaklarýnýzda
mýdýr, Amerikalarda bile? Ýyi ki son mesajlarý almadýnýz(?),
Ankaragücü-Galatasaray maçýndan, tribünler parça parça sahaya inerken:


- Kýrýcanýz da kýrýcanýz!

- Parçalýycanýz da parçalýycanýz!

gibi tehditler, E. Yýlmaz'ýn deyimiyle "bir sosyal hiç, bir yok
olabilmenin o tatlý keyfi" ne mi atýlýyordu dersiniz?

"Acaba" diyorum ben öðrenci öðrenci:

- Kötülüðe teslim olmak, iyiliðin kurtuluþu olur mu, bu kadar eziyet
görüyorsa eðer?

Madem ki "bugün herþey satýþtýr", E. Yýmaz'a göre, ucuz pahalý
satalým þu iyiliði, alan olursa bu dar zamanda ne iyi deðil mi?


"Ne garip, eskiden insanlarý zorla köle yapardýk; þimdi seve seve
geliyorlar. Kapitalizmin en göz kamaþtýran baþarýsý budur!"

(Emre Yýlmaz)

- Vallahi hiç birþey anlayamadým hocam, bu dersi tekraredebilir miyiz?

- Otur bakayým yerine, sýfýr aldýn, haylaz!


Galt's'ray/Asaf Halet Çelebi

Ýçim açýlýyor
pilav kokan koridorlarda
grand-cour'a çýkýnca
içim kapanýyor


ebedi vakansta
çocuk olamayacaksýn artýk
allasmarladýk
neuf-cent-dix-neuf

.......


Ayten Suvak