Gene gel gel gel. / Ne olursan ol. / ... / Umutsuzluk kapısı değil bu kapı. / Nasılsan öyle gel. -Mevlânâ |
|
||||||||||
|
Ömrü boyunca gülsün Ve hep şen olsun diye Daha doğmadan önce Adını, Gülşen koymuştu mahalleli, Gülmemişti ömrünce Ne anası, ne babası, Gül sokağında otururdu Gül kokardı teni Gülşen'in Gülşen ki yaralı Gülşen ki mağrur Gülşen ki gülmezdi Bilmezdi nasıl gülünür ! Nasıl birşeydi gülmek ? Ah bir gülse Gülebilse bir Gül açardı yanakları gonca, gonca Nasıl gülerdi? Niçin gülerdi insanlar? Neye gülerdi? Ve neye benzerdi gülmek? Anlayamamıştı bir türlü Gülşen Yağmur ormanlarınca Yağmur döken Işıl, ışıl yemyeşil gözleri vardı, Gülşen'di adı Ama tatmamıştı gülmeyi! Şen olmamıştı hiç gönlü! Hep hüzün Hep hasret Ve hep özlem doluydu O minicik o kıpır, kıpır o gül bahçesi yüreği Bilmeden tanımadan henüz Yedisine kadar Başında hayatın çocukken Gülmüştü Fatma, Hiç koklamıştı kokusunu Hiç saramamıştı anasını Duymamıştı sıcaklığını Nasıl bir şeydi ana sıcaklığı ? Ve tutup ellerinden Yürümemişti bilmediği sokaklarda Ve hiç gitmemişti omuzlarında Gezmemişti çarşı, pazar babasıyla; Hiç olmamıştı Kurşun askerleri, oyuncak treni Çocuklardan duymuştu Dönme dolabı, atlı karıncayı Sonra elmalı, horozlu şekeri Neydi, neye benzerdi Görmemişti çok istemesine rağmen Rüyasında bile Gülşen, İnsan bildiğinin, Rüyasını görürdü Gülşen'di adı görmemişti, bilmiyordu. Bir çocuğun, uçurtması, balonu Ağlatarak elinden nasıl alınırsa Çalarak almışlardı rüyalarını öyle Elinden, Hiç umursamadan Deniz yeşili gözlerinden Akan o yaşlara, Kaybetmişti rüyalarını Gülşen Kaybettiniz mi siz hiç rüyalarınızı? Gülşen'di adı Kaybetmişti ama Ağlamamıştı Türkülerden duymuştu hep baharı yazı sevdalanmayı, Nasıl birşeydi s e v d a l a n m a k ? Kar, borandı her günü Burkulurdu bazen O minicik O gül bahçesi yüreği Dalardı kimi vakit Gülşen Uzun, uzun dalardı ıraklara, Bir yerlerde okumuştu Mutlu insanlar ülkesini Mutluluk neydi? Aydınlık, Özgürlük neydi? Nasıl birşeydi? Korkusuzca bakmak geleceğe Bilinmezlerden ırak Masmavi denizi duyumsamak ve hissetmek yeşili Rüyalar görmek Düş kurmak, mutlu olmak Ve gülmek içten, utançsız Kahkahalarla öykünürce yaşama Gülmek öyle hayata Gülşen'di adı Ç a l m ı ş l a r d ı Tüm Çocuklar Gibi Onunda Rüyalarını
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Ali Aldemir, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |