SAMSUN ASFALTI

Sevmeyi bilmeyen çocuksu
     Düşler gördüm.
Bir yaşam,
     Kayıp gitti kirpiklerimden.
Samsun asfaltından
     Dersime saptım.
Bir şiir gelip tıkandı
     Soluk boruma
Şiir tadında ayrılamadım.
Ehliyetsiz aşklarla      
     Ölümcül kazalar yaptım
          Samsun asfaltında
Yüzmeyi bilmeyen cankurtaranlar
     Suni teneffüs yaptılar.
Oysa ben vurulmuştum.
Upuzun bir öykü yazayım dedim
     Daha ikinci mısrada tıkandım.
Seveyim dedim;
Sevmeyi bilmeyen çocuksu,
          Düşler yaşadım.
Açtım;
     Ne kendimi
          Ne karşımda kini doyurabildim.
Aç kalktım yer sofrasından
Ben aşkımı Kürt şivesiyle anlattım.
Şehirli aksanıyla kulak kabarttın.
Dayandım.
Ben köylerden çıkamadım,
Sen şehirde mahpus kaldın!
Ya sen bana fazla geldin
Ya ben sana yetmedim.
Anlamadım.
Seveyim dedim;
Sevmeyi bilmeyen çocuksu
     Düşlerde bıraktım
          SEVGİMİ!