Dünyada insandan çok aptal var. -Heinrich Heine |
|
||||||||||
|
An tutulmasýydý o… Bir bakýþlýk iþi mi varmýþ varlýðýmýn bu dünyada… An tutuldu ve ben içinde kalakaldým… Ne de kocaman sanýrdým kendimi halbuki… Sonrasýnda,ne kadar uðraþtýysam da, boþuna… Hep küçücük kaldým, kum tanesi kadar… Hiç kadar… Ama ben içine girdikçe her þey oluyordu hiç, sebebini sorma: An tutulduðunda ordaydým… Sadece ben biliyordum… Ne kötüdür bir duyguyu sadece yaþayanýn bilmesi… Ýþte yalnýzlýk böyle baþlar, sonra da ayyuka çýkar gece inince… Huzur “h” harfiyle bile uðramýyordu artýk… Ne çok battý þu yatak bedenime, sanki senelerdir hiç uyumamýþ gibiydim… Korku deðil! Hiç düþündün mü, korkularýyla baþ ediyor da insan, korkusuzluðun çaresi yok… Sefil bir güç koydular içime, ben ne olduðunu anlayamadan… Sefil ve þýk bir duygu… Ýtiraz etseydim, daðlara ayýp olurdu… Anlýyor musun? Kabul ettim… An tutuldu ve ömrümün gebeliði bitti sanki… Kimse deðilse de sen gördün, ben bir zamanlar aþk doðurdum… Dað çocuktu, masmavi çocuktu ama ille de okyanus çocuktu… Geldi yerleþti hayatýma… Ama nasýl güzel aðýrladým… Sen hepsini görmedin… Bir Azeri hikayeden fýrlayan türkülerle… Beyazlar giyen þehrin gözlerimi yakan deli manzarasýyla… Yavrumun 'su' diyen sesiyle… Bazý dostlarýmýn tabutundan dökülen ‘hayat’la ve bazen de, bazýlarýnýn hayatýndan dökülen ölümle… Ne yas býraktým bu þehirde çekilecek, ne yaþ býraktým akacak… Þimdiki zaman nereye kayboldu hiç anlayamadým… Þiir baþý yaptým da bir gece, Hayyam geldi elinde þarap, kalbime kaldýrýp kadehini ‘acýnýn güzelliðine’ dedi… Baþka bir zaman Leyla yorulmuþ, býrakýverdi yaþlarýný benim yanaklarýma… Bazen de ben dayanamayacak gibi oluyordum, hep bir ilaç yollanýyordu bana ama sadece ‘nefes alacak kadar’… Hatta böyle bir gecede, yüzüm yanar saçlarým üþürken ve dibe vurduðum bataklýkta hala baþýmýn üstünde taþýmak için aþk’ý debelenirken, Mevlâna bir kaç þiir uzatýp da baþýmý okþadý, inanmazsýn, sudan çýkar gibi çýktým bataklýktan… Sonra, gücüm mü bitti, sabrým mý anlayamadým… Sanýrým, dayanamadý artýk halime ve yýllardýr aðýrladýðým gözlerime son kez geldi bir gece… Tutuþurken gözlerim, biliyordum son kez geldiðini… Sýcak, sýcacýk akýverdi, Öylece gidiverdi… Halime bak... Okyanus çocuðum gitti ve ben onu durduramadým... Tanrý, hangi parçasýný aþk’a koydu bilemiyorum hala… Benden memnun kaldý mý, onu da bilemiyorum ama ben canýmdan geleni yaptým… Canýmdan geleni… Canýmdan geleni yaptým… Esra Güzelipek
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Esra Güzelipek, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |