Kurtulmalıyız ağlarından,
Dolaş dolaş olduğumuz.
İki kara gözden;
Ki hep üstünde herkesin.
Sonsuz kıllı bacaklarından,
Ki bekçileri her mahremin.
Kuralların salyasından
Örsün diye toplum düzenini,
İnsanlığın yarattığı
Karadul örümcekten.

Sevdiğim kaçalım buralardan.
Yoksa hep hissedeceğiz
Sarılalım derken,
Öpüşelim derken,
Gülelim, eğlenelim derken
Örümceğin gerilen iplerini.
Ve yorulacağız, yaşayalım derken

Bak işte yaklaşıyor, sinsi
Kundaklayacak ikimizi
Giydirecek baldırı çıplak zevklerimizi
Örtecek güya kepazeliğimizi
Ve yapışkan ağzıyla kutsayacak sevgimizi:
“Toplumun bana verdiği yetkiyle…”
Dişlerini damarlarımıza geçirecek
Emecek de emecek
Kanımızın kırmızısını.

Sıradanlıklar zindanından
Kaçış planıdır bu:
Tünel kazıp kalabalıkların altından
Okyanus dibindeki ülkeye kaçacağız
Tüm kaçak aşıkların saklandığı.
Tut elimden!


          Murat YOLYAPAN
          12 Nisan 2005, Bandırma