kırmızı kalpler yeşil çiçekler mavi bulutlar ak hesaplar
uzayıp gidiyordu kağıt evlerin
aile ev arabaydı istediğin
ve deliğinden atınca jetonunu makinenin
işte sana aile işte sana ev araba

elinde makas, kağıt bir de yapıştırıcı
yaşam boyu kestin biçtin

annendi belki bir uhde kalmıştı bir istek kalmıştı
bir serzeniş tutamadığı el öpemediği ağız
okşayamadığı dünya
yalnız oyuncakları vardı
oyuncakları vardı yap boz yapıştır

bozdu yaptı yapıştırdı
sen doğdun, bütün piyango biletlerinden sonra amortiye alınmış bir hayat
sen doğdun sana da öğretti oyununu

kırmızı kalpler yeşil çiçekler mavi bulutlar ak hesaplar
senin için kesti renk renk kağıtlardan
tel tel yağmur, sapsarı hüzün, sararmış yüzler

denize bakardı pencereniz kağıt pencereniz