Derinliklerin çekimiyle kımıldar insan

I.
Kendi derinliklerinden bir uğultu yükselir
Cansız ruhun hayata dönüş çırpınışı
Kırar çelikten kelepçeleri
İlerlemek ister gelen sese doğru
Bir damla kan olur girer damarına
Dolaşır vücudun bütün hücrelerinde
Onlardan taşan duygularla doldurur kendini

II.
Hayatın derinlerine yönelme vaktidir artık
Atlar zaman gemisine didik didik eder her yanı
Okyanusların derinliklerindeki planktonlardan
En ücra yaylalardaki çiçeklere uçar gider
Hiç ayırmaz yıldızlardan gözlerini
Onlara da ulaşma hevesiyle
Takılır kimi zaman bir noktada
Doğanın melodik ezgisine
Ya da esrarengiz sessizliğine
Derin düşünceler eşliğinde yalnız başına

III.
Gerçeklerin derinliğidir kendini bulmayanları yutan
Oysa ona doğru koşar bir zamanlar ölüme yaklaşan
Delip geçer tüm kalkanları sonsuza uzanan ışınlar
Akıldan geçenleri duyar masum bakışlar
Hiç bir şeyden kaçmayan cesur tavırlar

I.
Kendi derinliklerinden çıkardığı duygularla
II.
Mutluluğa uzanan hayatın kısacık yolunda
III.
Tüm gerçeklerin yanındadır bütün endamıyla

Derinliklerin çekimiyle yaşamalı insan...