Yalnız sen değilsin, bu ayrılığa,
Gazeller, hoyratlar, türküler yakan.
Sevgi havuzundan, çıkan balığa,
Çırpınıp ölürken, hüzünle bakan.

Hayalim dağlarda, kendim şehirde,
Yollarda yalnızım, ruhum kahırda.
İçimde sızlayan, pişmanlık var da,
Sen oldun ağacı, kökünden söken.

Yeniden ekerim, yeşerir deme.
Sevgiyi bitirir, her tür deneme.
Sevdayı üfleme, yanan sineme,
Bir tek nefesindi, dağları yakan.

İçimde sevgiden, bir aslan var da,
Onu benzetirsin, av gezen kurda.
Fırtına estirip, yıktığın yurda,
Sözlerin zehirli, tohumlar eken.

Mehmet Nacar

Bir sen uyanıktın, bir bendim alık.
Hüzün şehirlerim, pek kalabalık.
Acı sözlerinle, üzen kabalık,
İkimizin birden boynunu büken.