Eğer ruhunu hançerleyen düşüncelerden kurtulamıyorsan biran bile... Düşünemiyorsan acıdan ve kederden... Daha çok batıyosa geçmiş acıların artık... Ve durmadan ağlıyorsa kalbin biraz huzur için...

Durma bırak ruhunu gökyüzüne biraz ferahlasın. Belki bir yağmur yağarda temizlenir tüm günahlarından. Belki af diler, belki nedenini sorar tanrıya bunca acı, bunca keder neden?

Belki tanrı bile bunların cevabını sana veremeyecek. Ama zaman gelecek tüm sorularının cevabını kendine verebildiğinde hafifleyeceksin... Ruhun sanki o ana kadar hiçbirşey olmamış gibi ferahlayacak...

Yeni bir aşk, yeni bir hayat, yeni bir nefes diye bağırmaya başladığında ruhun... İşte ozaman bir kısrak gibi şahlanacak ve "HAYAT NE KADAR GÜZEL" diye bağıracaksın...