sadece bir resimdi aslında çizmek istediğim;yaşamak istediklerimin resmi...ama nedense hep biryerlerde eksik kalıyordu bu küçük hayat sahnesi.gün oluyor boyam bitiyor,başka bir gün ise kağıt yetmiyordu.ama hep yarım kalıyordu...
ya bende bir beceri sorunu vardı yada hayallerim sayfalara sığmayacak kadardı;ama dedimya mutlaka bir yerde eksiklik çıkardı...oysa benim niyetim sadece yaşamaktı...
Tamam,itiraf ediyorum..yine aşık oldum.bütün bu karamsarlığım da ondan.karamsar olmakta da çok haklıyım,çünkü bu aşk...?
Onun adı...öyle güzel konuşuyor ki; hiç susmasın istiyorum konuşmaya başladığında..gülüşü içimi ısıtıyor..üzgün halini görsem ruhum daralıyor..bir kabus olup çökmek istiyorum onu üzenlerin üzerlerine..ben her anımı onunla yaşıyorum,ama o bunların hiçbirini bilmiyor,ona olan aşkımdan bihaber...ve sanırım bu hep böyle devam eder...nereye kadarmı? bende bilmiyorum...
her kafadan bir ses çıkıyor;biri git konuş diyor,diğeri bırak diyor üzme kendini daha fazla.bir başkasının söyledikleri ise ruhumu ürpertiyor;ya başkasıyla giderse!!! içimdeki aşksa sahip çık bana diyor.mademki beni ortaya çıkardın bana sahip çık diye haykırıyor...
bugün yine konuştum onunla..sanki yanımdaydı..karşımda..içimden yzüne karşı haykırdım içimdekileri,ama o beni duymadı...ya aşkımın haykırışları karşılık bulamamıştı yada onun haykırışları benimkini bastırmıştı..telefonu hiç kapatmak istemedim,ama dünyanın bana ihtiyacı vardı;bekletemezdim...
onun adı...sanki bir acelesi varmışcasına benden bir yıl üç ay önce gelmiş dünyaya,ve benim duygularımdan habersiz her ihtilaf anında diyorki ki;KARŞI GELME ABLAYA!!!
gördünüzmi resim yine yarım kaldı...
oysa benim niyetim sadce yaşamaktı!!!