İlk sensizliğe mahkum ettiğimde kendimi
Sevgili ülkem
Bir şartlı salıverme öyküsüyle
Düşeceğimi biliyordum kollarına

Kolların aynı anne sıcaklığıyla sarıyorken bedenimi
Duvarlarına yazılan yazıların
Soluklaşmış renkleriyle
Canlanmıştı yüzüm

Sokaklarına it yürümüşken günün her saati
Kedilerin dolaştığı çöp kovalarına
Doluşuverdi düşünsel fikirlerim
Bir sensizlik daha yaşamak adına

Safran sarısı güneşi dağlar ardında doğuran
genç şairlerle yollara düştüm
doğurabilmek adına
yalnızlığın aşk ile yoğrulmuşluğunu

şiirsel tasvirlerle ifade edip yalnızlık denen
fikirsel bütünlüğü
şartlı bir salıvermeyle giriverdim
döngüsel tekliğime

ve
bir şartlı salıvermenin
ihlal edilmiş kurallarıyla
kelepçelendi çoğulluğum
yeni bir şartlı salıverilmiş yalnızlığa varana kadar
mahkum oluverdi
karanlığım…