“… ilişkiler içinde en çok hastalıklı olanlarını severim, ateşimin yükselmesini, sayıklamalarımı, kabuslarımla hayallerimin birbirine karışmasını, en dokunulmaz yerlerimde hissettiğim sızıları.” Ahmet Altan/Kristal Denizaltı

Bu hastalığın ilk semptomuyla (bulgu) karşılaşmam yaz aylarından birinde gerçekleşti… Öylesine bir gündü işte, diğerlerinden farklı olmayan böyle bir günde, rutin olayların arasına sıkışan bir merhaba… Nerden bilebilirdim ki; bu merhabanın harika bir aşkın ilk işareti olduğunu, hastalığın! başlangıcı olduğunu… Ve böylesi bir aşkın başlayacağını… Oysa hep hayal edilen, yıllardır beklenen, özlenen aşk, sevgi buydu…
Beklenen sevgiliydi merhaba diyen...
Bazıları amansız bir hastalık, bazıları beklenen sevda olarak düşünür… Aslında önemli olan bu ilişkinin nasıl tanımlanacağı değil, aşklarda yaşanan güzel anlar olmalı… Ben bu güzel anları yaşadım ve hala ilk günlerin heyecanı ile yaşıyorum…


"seni sevmeye, seninle olmaya doyamıyorum, sensizliğe ise... dayanamıyorum"

29/03/2002
Tenedos