Hayat sorgulamalarla değerlenir. Bataklığa çevrilen yanı ise tutarsızca aynı fikirlerde diretmemizdir diye düşünüyorum. Fikirlerin sabit doğruluğuna saplanmış düşünce adamları ve yaşam profesörleri kendi doğruluklarında direttikçe o bataklıkta iğneli bitkilerin sayısı artıyor, lakin o bataklıkta gerekiyor dünyaya ki içinde yaşaması gereken canlıları barındırması gerekiyor. hayat bu ya denizi, dağları, kumsalları, çölleri ve nehirleri ne kadar olması gerekliyse bataklıklarda öyle bir gerekliliktir.

Aydınlık düşünce kavramı yanılsamalı bir kavramdır. doğrularda yanılsamalıdır. kişilerden kişilere göre değişiyor doğrular ve yalnışlar. bu benim fikrim ve düşüncem doğru yada yalnış lakin böyle düşünürüm. herkeste bu böyledir diyede bir fikri de ortaya atabilirim.

doğru neyin tanımıdır diye soracak olursak o kadar çok sebep sonuç ilişkisi ortaya çıkarki içinden çıkılması zor bir labirente döner. ben alevi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldim ve çevrem yetişme koşullarım bana bir takım doğrularını empoze etti ve ben o doğrularla büyüdüm. oysa farklı bir inançta olan bir başka arkadaş benim düşüncelerimi ve yaşam tarzımı yalnış bulabiliyor ki kendince haklıdır çünkü yaşam koşulları ona bunu öğretmiştir.

herkes kendi bataklığını güzelliştirmeli diye düşünüyorum. çünkü herkes bir şekilde kendi bataklığında seyrediyor dünyayı. hangi düşünce kalıplarını yıkıp çıkmışız ortaya ve demişiz ki kendimize tamamen zıt bir fikre, sen doğrusun arkadaş ve tamamen haklısın. zor ihtimallerin tanımıda zor olur bu yüzden kıssadan hisse derim ki SORGULANMALI bu hayat hemde sonuna kadar ve bilinçli yada bilinçsiz tanımlanmalı tanımsız olduğuna inanılan düşünceler.

Tanımı yapılan tüm dorğular doğru değildir. Her fikrin karşısına bir başka fikir yada tez ile çıkabilir insan. Hırsızlık doğru bir davranış değildir. Lakin bir tez sunarsın ortaya ona geçinmesi için geçerli koşullar sağlanmadığı için mecbur kalıyor dersin ve meşrulaştırmış olursun bunu. Meşru kılmak doğrulamak değil midir burada. Derin konular tabi ikilem her daim var.Ezoterik felsefede ikilem olmadığı söylenmektedir pratikte ise bu mümkün görünmüyor insanoğlunun doğası buna müsaade etmiyor. Fikirlerini açığa çıkartırken bütün doğruları(nı) yazıya döken yazar pratiğinde bunları ne yazık ki ortaya koyamıyor. Bu bir yandan doğayı sevdiğini söyleyim göstermelik iki üç ağaç diken aynı esnada fabrikasından zehirli atıkları arıtmadan doğaya salan işverene benziyor yada çöplerini yola atan bir başka kişiye. Değişkenliklerimiz bizi farklı kılıyor hayatta kaburgasız yalanlarla ve doğrularla büyüdük ve büyüyoruz.