İSYAN EDİYORUM

Taşlaşmış,kömürleşmiş çocuk cesetleri…
Kopmuş el ve ayaklar….
Enkazlardan toplanan boyunlarında emzik asılı ölü bebekler…
Çıplak ellerle çocuklarının cesetlerini gömmeye çalışan,donuk gözlü
Anneler babalar kardeşler…
Bir bombardıman sonrası vicdanları sızlatan kareler…
Bundan ala savaş suçu mu olur?
Bu vahşet karşısında susanlar,bu vahşetin destekleyicileri, aynı vahşetlere
uğrasalar yeridir, diyor aklımı devreden çıkaran iç sesim.
AB susuyor,
ABD destek çıkıyor,
Arap ülkeleri sessiz,
Türkiye’den etkisiz birkaç hamlecik,
BM bu vahşetin sadece seyircisi,
Bu vahşetler çok yaşandı,yaşanacak da…
On binlerce insan öldürülüyor,kimsenin kılı kıpırdamıyor…
Sanki bütün dünyanın vicdanları sağırlaşmış,merhamet duyguları silinmiş,
Görme ,duyma,ses verme organları işe yaramaz hale gelmiş…
İsrail bu kanlı tiyatronun aktörü,bütün dünya da uyuz seyircisi!
21. yüzyıldaymışız,
Medeniyetmiş,
İnsan haklarıymış,
Demokrasiymiş,
Küreselleşme falan filan…
Bütün bunlar çocukların ölmelerini engelleyemiyorsa…
Vahşetlerin önüne set çekemiyorsa…
İnsanlığın gelip dayandığı son nokta buysa…
İtiraz ediyorum!
Reddediyorum!
İsyan ediyorum!
Allah kahretsin ya!