23 Nisan.
Yaðmurlarla gelen þehrin gökyüzünden. Nice minik yüreklerde güneþle özdeþ bir bayramýn sevinci içinde. Gün bayram oldu. Gün geceye devir oldu heyecana yenik. Minik ayaklarda boyalý pabuçlar, ve yüreklerde hiçbir bayramý bu kadar özlemiyordum edalarý ile sessiz ve yürek kadar büyük tebessümlerle.

Sabah belki güneþ yoktu gökyüzünde ama nice yüreklerde binlerce güneþler açýyordu yeni gelene. O bir senelik zaman ardýndan yastýk altýnda ütülenen pantalonlar ve boyasý gecede on kere kontrol edilen pabuçlarýn hayalleriyle. Bütün minik yüreklerin beklediði o muhteþem an. 23 Nisan. Yaðmurlarla geldi. Milyonlarca umut o anda gökyüzüne yükseldi.

Sabah -kalk dedi annesi. -Kalk oðlum Hasan. Bugün bayram. Bugün 23 Nisan. Nasýlda sevinç doluyor insan. Gözlerinde yaþama umudu. Gözlerinde 23 Nisan coþkusu. Varsýn yaðsýn yaðmur,nasýl olsa yürek umursamýyordur. Hayallere herhalde para alýnmýyordur....

Evet dün 23 Nisan'dý. Ve çocukluðumuz gibi,sanki dün gibi,sanki hiç büyümek istemeyen yürekler gibi kutladýk bayramý. Bayramlara öylesine alýþtýkki, dün anlamý itibari ile bizde bayramdýk. Rengarenk umutlar,pýrýl pýrýl tebessümler, bu senede 23 Nisan'a bizi mühürlemiþti.

Hasanlar,Osmanlar,Mehmetler sanki çocukluðumuzun siyah beyaz fotoðraflarý içinden çýkýpta birden renklenmiþlerdi. Nisan yaðmurlarý gibi hüznü ve kederi alýp götürmüþlerdi.

Hayatýn çýplak dokusuna sanki yeniden can vermiþlerdi. Gülerek oynayýp her adýmda sizde çocuksunuz hala der gibi bize sahip çýkmýþlardý. Kimi zaman bir çocuk gibi,kimi zamanda bizi çocuklaþtýrýr gibi. Ýnsan büyüdükçe deðiþiyor olmalý hayata. Hayata çocukluðundan koptukça,koparýldýkça çoðalýyor olmalý. Ve büyüyüpte çocukluðunu kullanýyor,çocuklarý kullandýrýyor gibi eksiliyordu hayatýnýn anlaþýlmaz yanlarýna. Herþey çocuklukta bitiyordu zamanla. Suç ve cezalara yatkýn geleceðimiz çocukluðumuzla aþýlanýyordu topluma. Hiç yüreðinde çocuk olmamýþcasýna. Çocukluðu hiç yaþamamýþcasýna.

Ve Mehmetler,Hasanlar,Ümitler,Umutlar kayboluyordu yüreklerinin dayandýðý son sýnýrda. Gün ise hiç yorulmuyordu sabah olmaya. Büyümeye ve kendine ait yurdunda unutulmaya.

Yarýn yine 23 Nisan olacakmý acaba diyerek nice umutlarla geceye koþmaya. Ve zorluðu ile kapýya dayanan hayat þartlarýna.

Evet bir 23 Nisan daha gelip geçti yaðmurlarla. Hüzne alýþkýn yüreklerde açtý rengarenk çiçekler. Yazýnýn anlamýndan silerek ideolojiyi düþünce oldu,umut oldu,hayat oldu yüreklerde. Birgün de olsa sevda oldu hergüne alýþkýn mavi gökyüzünde,þarkýlarda,þiirlerde,çocukluðumuzun ülkesinde.

Ve Hasan uyandý her sabaha bu sevinçle. Ellerinde nasýr ayaklarýnda çamur. Birgünde olsa yaþadým hayallerimle dercesine. Hayata kilitli özgürlüðüne.

23 Nisan tüm çocukluðumuza kutlu olsun.

Birkan® - 23.04.2001-Bursa