En kötü gidiþtir sessizce olaný. Arkanda bir cümle býrakmadan gitmektir. Bir hoþçakalý bile býrakmamaktýr geride. Gidiþin soðukluðunu katmerler iþte o derin sessizlik. Çünkü acýlar sessizlikte büyür. Ýnsan yalnýzlýðýnýn sessiz doðasýnda boðuþur acýlarýyla. Ve sesleri azaldýkça yüreðinin acýlarý çoðaltýr zaman...
   Gitmek gerekir bazen. Gidilmelidir iþte o zaman. Ama giderken birþeyler býrakýlmalý geride. Gidiþi bile güzelleþtirebilmelisin. Giderken bile gülümsetebilmelisin. Arkanda býraktýðýn sadece sensizlik olmamalý. Sesini unutmalýsýn mesela aceleyle çýkarken... Kokunu býrakmalýsýn kanepede. Gülüþün kalmalý resimlerinde. Evin en görünür köþesine býraktýðýn anahtarlar olmamalý sadece, güzel anýlarý da býrak oraya. Yaþamýn en görülebilir yerine. Ararken kolayca bulabileceðim bir köþeye...
   Gözyaþýný býrakmadan git ama. Mutsuzluðunu býrakmadan. Birkaç güzel cümle býrak onca gözyaþýnýn yerine. Her zamanki gülen kelimelerinle bezeli cümleler... Masanýn üstüne býrak onlarý.Üzerine bir de gülümsemeni koy ki rüzgar uçurup götürmesin onlarý pencereden...
   En önemlisi giderken biraz da kendini býrakmalýsýn bana... Öyle ki sensizliði seninle yaþayabilmeliyim. Sessizliði senin kahkahalarýnla yenebilmeliyim mesela. Yokluðunu býraktýklarýnýn sýcaklýðýnda eritip yok edebilmeliyim... Yani mutsuzluk olmamalý onca güzel yaþanmýþ andan kalan...
   Hadi git þimdi hadi... Býraktýklarýný almadan... Ve geri dönmeden git. Eðer ki dönecek olursan bil ki bulacaðýn buz gibi bir sessizlik olacak... Oturma odasýna bak orada iþte. Ha bir de yalnýzlýðýn olacak tam köþede.Unutmadan onu da alýrsýn...