"neresi burasý? ay gökyüzünden kopmuþ üzerime devriliyor. hep mi gece, yoksa ben mi uyanamýyorum? yýldýzlar teker teker sökülüyor yerlerinden, ay üzerime devriliyor. bir ip dolanýyor boynuma, nefes aldýkça soluðumu kesiyor. ve ben uyanamýyorum. güneþ mi esir düþmüþ, yoksa dünya mý dönmüyor artýk? yelkovanla akrep bir olmuþ isyan ediyorlar zamana. þimdi ay'ý sýrtladým götürüyorum. o kadar soðuk ki kaným donuyor, akmýyor... yýldýzlar çözülmüþ, teker teker düþüyorlar akreple yelkovanlarýn üzerine... güneþ kýrmýþ tutsaklýðýný, yorgun, cýlýz, okþuyor þehri. zaman; aðýr, güçlü devralýyor ay'ý benden. güneþin cýlýzlýðýnda yürüyorum, hava kadar hafifim. ve ben uyanýyorum. sabah oluyor, dünden kalan bir ben varým. sabah oluyor ve ben uyanýyorum. yýldýzlar koþuyor yerlerine, akreple yelkovan birbirlerini kovalýyor. bir ay yok ortada bir de dünyanýn tüm yükü. sabah oldu, ben uyandým. hava bile aðýr kalýyor yanýmda, heybem boþ, doldurmak için karýþýyorum günün içine... gün dolanýyor bana, sendeliyor ve bir yüktür üzerime deviriyor..."
Anasayfa
