...
Yüreğime sıkışmış birkaç hatıra var şimdi, ne nerden geldiği belli, ne de... Boşver, boşver canım... Ellerim kanıyor, ellerime kan bulaşıyor, gözümden yaş yerine kan akıyor...
...
Sabır etmek bazen o kadar zormuş ki, hele ki sensizliğe sabır etmek çokta zormuş...
...
Anlatamıyorum, anlatamıyorum sana olan özlemimi, sevgimi, merakımı... Hiçbir şeyi anlatamıyorum... Ne oldu bana, ne oldu Allah'ım... Hani bir zamanlar çenesi hiç durmayan, içinde ki duyguları çok güzel anlatabilen bir kız vardı; on beş yaşında ne de güzel anlatırdı dilinin ucundakileri... Galiba büyümek sessizleşmek oldu birden, büyümek dilin susup elin hız göstermesi oldu; cümleleri toparlayamamak oldu... Büyümek sevginin en acı bir şekilde tattırması oldu yüreğime...
...
Bugün...
Bugün, her geçen gün kü kadar acı bir şekilde uzaklaştın benden, bu gidiş mi, yoksa dönüşü olan kısa bir yolculuk mu?.. Yoksa terkediş mi aniden, gizlice?.. Ne ben bilebiliyorum yanıtını, ne de içimde ki ses... Herşey adeta sus pus oldu, karanlık üzerime çöktü, nefes alamaz, gölgeni dahi göremez oldum... Bunun sonu nereye gider Allah'ım, bunun sonu nereye gider?..
...
Senden birşeyler katışmış yüreğime, içimden bir şey kanatlanmış sanki sana doğru... Sana tutsak olan yüreğimi uzaklara götürüyorsun, beni burada eksik bırakıyorsun... Kuşlar dalında sustu, rüzgar esmez oldu, çiçeklerim dalında açmadan soldu... Sen sustun; ağzın kilitli, dilin bağlanmış gibi... Bense çaresizlik içinde kıvranırken bu yazıyı sana yazmaya çalışıyorum, yazmaya çalışıyorum çünkü ellerim titriyor, benzim soluyor... Dilimin, parmaklarımın ucundaki kelimeleri hissettiğim gibi dökemiyorum sayfaya... İçimi sana bir türlü dökemediğim gibi, seni kendimden uzaklaştırdığım gibi... Ben beceriksizin tekiyim bilirsin, iki kelimeyi bir araya getirmekten aciz bir kulum... Ne sana faydam oldu bugüne dek, ne de Rabbime iyi bir kul oldu bu yürek...
...
Ah sen! Ah gözümün akan yaşı! Ah sevdamın çilekeşi!
Neden, neden bu ayrılık, neden bu acı, neden bu ızdırap vermeler, neden bu hasretler?.. Gitme ne olur, gitme... Birgün tüm dünyayı dolaşsanda ırmakların kurur, güllerin kokmaz olur... Sevgi dolu sözcükler dilinde kırılır belki... Gelmez olur çağrıların... Biliyorsun...
...
Bak gene çok ağladım, gene gözlerimden yaş yerine kanlar aktı... Bak şimdi nasılda uzaklaşmaya çalışan gölgeni ama bir gölgeni görebiliyorum, çırpınıp duruyor boşlukta... Gitme...
Ölüme eş ayrılığa sürükleme beni... Ve yabancı olmasın sana, üzerine bulut çöken hüzünlü paragraflar... Duyuyor musun bu sesi, bu ses benim sesim; sesim ölgün... Görüyor musun gözleri, bu gözler benim gözlerim; gözlerim sönük... Tutabiliyor musun elleri, bu eller benim ellerim; ellerim soğuk... Üşüyorum, yüreğim soğumak üzere gidişinle... Gitme... Gitme... Ne olur Gitme...
"Zaman zaman değil, sevgim sevgi bilirim..."
GİTME!..