Selam… Hepinize merhaba!

Ne kadar özlemiþim yazmayý. Ýnanýn en son ki yazýmdan sonra çok yoðundum, günlüðümü bile yazmadým… Bol bol test çözdüm, þiir okudum… Çok kalýn bir kitap bitirdim… Yoruldum, hemde çok yoruldum… Hatta dün, gündüz vakti dört saat uyudum… Uyandýðýmda yüzüm gözüm dayak yemiþ gibi þiþti…(Sakýn dayak benzetmesi yaptým diye, içinizde komik bir sevgi oluþmasýn dayaða karþý, çok kötü bir yöntemdir!..) Sanýrým bu aralar gözlerim de bozulmaya baþladý, üstelik ara sýra ellerimde titriyor… He, birde baþým çok aðrýyor, omuzlarýmda aðrýyor ama neyse…:) Galiba erkenden yaþlanýyorum, yok yok gençleþiyorum… Ee, ne de olsa günümüz gençliðinin hepsi problemli ve hastalýk hastasý… Galiba ben gerçekten gençleþiyorum…Aman bunlarý annem duymasýn, yoksa vallahi çeker kulakçýklarýmý…

Hafta sonu, Sapanca Gölü kenarýnda gördüðüm, yalnýz baþýna gezen bir ördek yavrusu beni çok etkilemiþ olacak ki, hala gözlerimin önünden gitmiyor ve bunlarý yazmama vesile oluyor... Sevimli ördek (aslýnda çirkin ördek; nazar deðmesin!) paytak paytak süzülüyordu topraðýn üstünde sanki, yok vallahi gözlerim bozulmuþ; hiç ördek yavrusu toprakta süzülür mü?.. Neyse… (bende ne kadar çok neyse diyorum, kýzmayýn bana, gençleþiyorum gençleþiyorum.) Yavrucakta en çok dikkatimi çeken ve beni en çok etkileyen sanýrým onu kendime benzetmem olacak. Ayný ben, cidden ben; tembel ve yavaþ! Ýnanýn, adýný ‘VAK VAK YAVRUSU’ koyduðum; küçük, sevimli(çirkin) ördek çok tatlýydý. Ayýp olmasa ve yaþayacaðýný bilsem evime getirip, banyoda ki küvette beslerdim, en azýndan annesini bulasýya kadar. :)

Fakat bu düþüncemi anneme anlattýðýmda, çok güldü bana. “Anne ya neden gülüyorsun?! Kötü mü düþündüm sanki, hem tamam kabul ediyorum; o vak vak yavrusu, cici ördek evde yaþamazdý. Üzüldüm ama…” dediðimde, “Kýzým sen ne kadar duygusal ve iyimsersin, seni çok seviyoruz… Sen benim yavrumsun, kýzýmsýn, canýmsýn…” deyip sarýldý sýmsýký bana. Bende kardeþlerime dil çýkarttým, kýskansýnlar diye, Çirkin ördek Vak Vak Yavrusu’na da uzaktan göz kýrptým… Hayal dünyamda ki annesini, belki de hiç kaybetmediði annesini bulsun diye…

Yahu bu annelerde amma þeker oluyorlar, ben annemi çok seviyorum… Caným annem!..

Hepiniz saðlýcakla kalýn…