birinci kýssa(zengin fakir)
Bir gün varlýklý bir kiþi Ýbrahim ethem'e(k.s) acýyarak yardým etmek istedi.Ý brahim ethem(k.s);-senin yardýmýn sen gerçekten zenginsen kabul edebilirim, dedi.
Adam gerçekten ben zenginim hiçbirþeye ihtiyacým yoktur dedi.
-Bunu üzerine Ýbrahim ethem(k.s) sordu
-N e kadar altýnýn var?
-üç bin
-dört bin olsun istermisin?
-elbette isterim.
_Beþ bin olsun istermisin?
-isterim.
-On bin altýnýn olsa çok sevinirsin deðilmi?
-Elbette çok sevinirim.

Bunun üzerine ibrahim ethem(k.s) adama þöyle dedi
Zengin olduðunu söylüyorsun ama sen gerçekten züðürd birisin. sen onbin deðil yüzbin altýnýn olsa kanaat etmez fazlasýný istersin. kanaati olmayan insan zengin deðildir. gerçekten sen zengin olsaydýn yardýmýný kabul edecektim fakat bu durumda kabul edemem kusura bakma...

Ýikinci kýssa(Beyhude iþler)
Hz Mevlanýn anlattýðý bir hikayeye göre bir gün bir sultan bir elçisini uzak bir ülkeye gönderir bir emenati
o þehrin valisine ulaþtýrmasýný ister. Elçi yoa çýkar meþakketli bir yolculuktan sonra þehre varýr. þehre vardýðýnda þehrin valisine gidip emaneti vermek yerine ilim meclislerine katýlýr, þairleri dinler pazara gider alýþveriþ yapar insanlarla hasbihal eder.
Bu gibi iþlerle uðraþýrken emaneti yerine ulaþtýrmayý unutur ülkesine geri döner.
Sultanýn huzuruna vardýðýnda çýktýðý bu yolculuðun kendisi içi ne kadar güzel geçtiðin faydalý olduðunu ufkunun açýldýðýný söyler.Emanet yerine ulaþtýrýp ulaþtýrmadýðý sorulunca elçi o konuyu tamamen unuttuðunun farkýna varýr ve mahcup olur özür diler
Sultanýn ona verdiði cevap düþündürcür:
Ben seni o þehre tek bir iþ için gönderdim sen ise onun dýþýnda on iþ yaptýn ama asýl maksadýna ulaþamadýn geri geldin. Var bunu hesabýný sen yap.