Türkiye’nin her yanından protesto sesleri yükseliyor.

Aralıksız protestolar,on binleri ,yüz binleri bulan

protestolar yapılıyor.

Şehitlere saygı,teröre lanet mitingleri…

Bu protestolar her ne şart altında olursak olalım

teröre boyun eğilmeyeceğinin

en büyük göstergesi..

Bazen var olduğundan kuşkuya düştüğümüz milli

heyecanın hiç eksilmeden vicdanlarda

devam ettiğinin de göstergesi.

Şehitlerimizin acısı bizi ne kadar yakıyorsa da bu

yükselen ortak sesin varlığı bizi gelecek

adına ümitvar kılıyor.

Mitingler sadece büyük kentlerle sınırlı kalmıyor.

Kasabalara ,belde ve köylere kadar her yerde

yankılanıyor protesto sesleri.

İşçisi işini bırakarak…

Öğrencisi iki saat dersine ara vererek…

Ev kadını ağlamaklı gözleriyle dışarı fırlayarak…

Esnafı yapacağı ticarete boş vererek…

Gençler ele ele tutuşarak…

Başı örtülü,başı örtüsüz yürek yüreğe olarak….

Meydanlarda yerini alıyor ve teröre meydan okuyor.

Bu vatanın sahipleri olduğunu haykırıyor dünyaya.

Terörle canı pahasına mücadele eden güvenlik

güçlerine

YALNIZ DEĞİLSİNİZ mesajını ulaştırıyor yurdun dört bir

yanından.

Erzurum’dan…

Konya’dan..

Mardin’den…

İzmir’den..

Osmaniye’den…

Beyşehir’den…

Şehitlerine rahmet okuyor,hain teröre lanetler

yağdırıyor.

Bunu da büyük bir olgunlukla yapıyor,kırıp dökmeden.

Kardeşlik bağlarına zarar vermeden eşsiz bir sağduyu

örneği sergiliyor.

Bir millet yeniden uyanıyor!

Bu uyanışın önünde hangi şer odakları durabilir ki…