Ýçimdeki haylaz çocuk firarda, tutturuyor sen diye.
Laftan anlamýyor, söz dinlemiyor.
Vazodaki güllerden yapraklar dökülüyor, tohum topraða karýþýyor.
Mevsimler; tren raylarý gibi hýzla gözümün önünden akýp gidiyor.
Durduramýyorum zamaný….
Of yeter..! oradan, buradan her yerden bana gelme çoðalma.
Çýldýrmak üzereyim acý lütfen..
Aklým baþýmda deðil.. Öyle dalmýþým.
Derelerden geçiyorum, ekin tarlalarýndan.
Kuytu bir ýrmak kenarýnda soyunuyorum,
Az sonra buz gibi sular tenime deðecek.
Belki kendime getirecek beni.
Her yer ot kokuyor kuru yaprak, kaya yosunu.
Sonra her yer sen kokuyor.
Sularýn içindeyim, diplere dalýyorum.
Rengarenk çakýl taþlarýyla ismini yazýyorum.
Ýçimdeki çýlgýn çocuk bana kahkahalarla gülüyor.
Sonra sana aðlayan göz yaþlarým ýrmaða karýþýyor.
Telaþla sudan çýkýyorum.
Seni arýyorum, kendimi arýyorum.
Hýzla uçurumlardan yukarý týrmanýyorum.
Vadilere bakýyorum..
Görmelisin burada býraktýðýn korkunç boþluklarý.
Çýðlýklarýmý kendim duyuyorum.
Kocaman bir ayna beliriyor ansýzýn.
Bakýyorum sen. Ýçine giriyorum bir daha sen. Bir daha sen..
Sonsuza dek senler yakalayamýyorum.
O bendeki haylaz çocukla el ele tutuþmuþ gidiyorsunuz..
Kýskanýyorum onu, elime bir geçirsem fena pataklayacaðým..
Azýlý bir mahkum hapisten kaçtý yazýlarýný okuyorum yol boyunca.
Buralar ýssýz, tenha çok tenha buralar.
Mahkumdan yani kendimden korkuyorum.
Terlemiþim yataðýmdayým.
Tenim sen kokuyor..
Haylaz çocuk kahkahalarla gülüyor..
Heyecandan titriyorum,,
Bir kez daha anladým..
Seni çok seviyorum….