365 yaprak daha yýrtarken takvimden benden 365 kere daha uzaklaþtýðýný hissettim bugün.Ve her ne kadar gözlerimi kapayýp yarý ölümün kucaðýna atýp senden baþka limanlara yelken açmak istesem de yakýtý tükenmiþ gemi gibi saydým yerimde.Sabah gözlerimi açtýðýmda,tatlý bir ''Günaydýn'' yerine senin sesin geldi meçhulden taa kulaðýma.Rüyalarýmý zaten sorma baþrolde sen...
Gönül lugatýmda sana hala isim koyamamýþken kurmaca dünyamýn merkezinin temellerini atmýþtým belki de seninle.Temeller çabuk çürümeye yüz tutunca hayatýmýn merkezinde bir þeyler yýkýlýyordu yavaþ yavaþ..Ve bugün her bir yabancý aðzýndan duyduðum ''Ýyi ki doðdun'' haykýrýþlarý bu dünyamýn ölüm çaný oldu sanki.Üflediðin mum kadarýnca yakýp geçtin o gizemli dünyamý belki de..Ve bu gündökümünden bana arda kalan bir mum ve donuk hayallerim oldu..Ve de hala sýðýnabileceðim sonsuz bir güç...