Mahzun gözüm çerçeve hayalinin resmine,
Tozlarını fırçalar kirpiklerim aşk ile.
Hülyalara dalarak dünya kurdum ismine,
Sana verdim gönlümü, içindeki köşk ile.

Kuşlar seni sayıklar, güller seni anlatır,
Meleksi hayalini ezberledi geceler.
Yazdım mavi göklere sevdamı satır satır,
Ne gözlerin okuyor, ne de dilin heceler.

Hasretinde kusur yok, gönlünde sevgi noksan,
Cennetin baş köşesi, verdiğin azap bana.
Kıymetimi öldükten sonra anlayacaksan,
Erkeğe olmaz deme, bir Tac Mahal yap bana.

Mecnun benden öğrendi, Leylâ nasıl sevilir.
Sevenlerin piriyim, seni gördüm göreli.
Hangi Şirin Ferhat’ta böyle asil sevilir?
Ne ölü ne diriyim, gönül verdim vereli.

Mehmet Nacar