Rüzgara nefesini vermiþsin giderken
Çiçeklere kokunu
Yastýðýmda saçlarýn kalmýþ o son geceden
Bir resmini býrakmýþsýn baþ ucuma
Beni dudaklarýmdan öperken çekilen
Bardaðýný almamýþsýn
Çok sevdiðin gömleðini býrakmýþsýn sandalyede
Buruþ buruþ
Yine çizgisine dikkat ederek ütülememi öðütlemiþsin notunda
Aynamýn üstüne yine rujlarýmý bulaþtýrmýþsýn
Pembesiyle seni seviyorum yazmayý becerememiþ
Kýrmýzýsýyla “nihayet herþeyin” diye not düþmüþsün
Herþey ayný yine bu sabah
A baþucumdaki gülü saymazsak tabi
Sabahýn bu kör vakti nerden buldun bilmem ki
Herþeye hazýrlýklýsýn belli
Beyaz gül ayrýlýktýr bilirim
Sende beyazý seçmiþsin
Yapraðýna öpücüðümü kondurdum iyi sakla demiþsin.
Mektup yazmayý sevmezdin hani.
Bak kelimeleri ne güzel dizmiþsin
Ama birtek gidiþini anlatmamýþ
Sebebini nedense gizlemiþsin
Döneceðini söylemiþsin bir gün beklenmedik bir vakitte
Ama bekleme demiþsin
Gömleðimin çizgisine dikkat et inceleyeceðim demiþsin
Parfümünü sýkmýþsýn üzerine
Bütün oda sen kokuyor.
Býrakmamýþsýn parfümünü bana
Alýpta gitmiþsin
Biten þeyler sana göre deðil demiþ
Hep baki olabilecekleri býrakmýþsýn
Oysa güller solar düþünmemiþsin
Koparýldýmý bir kez dalýndan bitmiþtir nefes almak
Çiçekler susuz kalmaya dayanamaz demiþtim sana
Gittiysen dönme derim döneceksen gitme dediðim gibi
Biten þeyler bana göre deðil haklýsýn
O nedenleydi hep gitme deyiþlerim
Demiþtim gitmemelisin
Þimdide gelme diyorum
Çünkü dönüþler çoðu vakit boþluðadýr.
Beklemez geride býrakýlan
Bende beklemem dönme
Sevgi tükenmeden ayrýlýklar olmaz
Gidiþler mecburiyetsizse sevgisizlik vardýr gizli yerlerinde
Sevgi tükendiyse dönme...